ერთი თვეა, რაც ლიკა ქორ­ქია "რუს­თა­ვი 2"-ის დი­ლის ეთერ­ში აღარ ჩანს. ცოტა ხნის წინ ის "პირ­ველ არხზე" გა­მოჩ­ნდა, გა­და­ცე­მა "აღ­მო­ა­ჩი­ნე სა­ქარ­თვე­ლო" მიჰ­ყავ­და. ლი­კას "რუს­თა­ვი 2"-იდან წა­მოს­ვლის შე­სა­ხებ ვე­სა­უბ­რე. რო­გორც აღ­მოჩ­ნდა, არხი არა­ნა­ი­რი სკან­და­ლი­თა და გა­უ­გებ­რო­ბით არ და­უ­ტო­ვე­ბია. უბ­რა­ლოდ, მას წინსვლა და გან­ვი­თა­რე­ბა სჭირ­დე­ბო­და.

- "რუს­თა­ვი 2"-ში გა­ტა­რე­ბუ­ლი წლე­ბი ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში ძა­ლი­ან კარ­გი პე­რი­ო­დია. ესაა გუნ­დი, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან მიყ­ვარს. ყვე­ლა ადა­მი­ა­ნი ჩემ­თვის უძ­ვირ­ფა­სე­სია. მე­გობ­რუ­ლი და ოჯა­ხუ­რი სი­ტუ­ა­ცი­აა. ყვე­ლა ყვე­ლას ეხ­მა­რე­ბა. ყო­ველ­თვის მინ­დო­და, რომ განვვი­თა­რე­ბუ­ლი­ყა­ვი. სახ­ლში რო­დე­საც ხარ, შექ­მნი­ლი გა­რე­მოს შეც­ვლა გი­ჭირს, მაგ­რამ ადრე თუ გვი­ან რა­ღაც ნა­ბი­ჯე­ბი უნდა გა­დად­გა. ყვე­ლას ცხოვ­რე­ბა­ში დგე­ბა ეტა­პი, როცა გინ­და, ახა­ლი რამ სცა­დო. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ დი­ლის გა­და­ცე­მამ კომ­ფორ­ტუ­ლი გა­რე­მო შე­მიქ­მნა, სხვა რა­მის გა­კე­თე­ბა მო­მინ­და. ვერ და­ვი­ნა­ხე, რომ ამის გა­კე­თე­ბა "რუს­თა­ვი 2"-ში იყო შე­საძ­ლე­ბე­ლი. ცოტა არე­უ­ლი სი­ტუ­ა­ცი­აა ყვე­ლა ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში. ყველ­გან ყვე­ლა­ფე­რი ლაგ­დე­ბა... თო­თხმე­ტი წლი­დან ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში ვმუ­შა­ობ­დი და ძა­ლი­ან ვი­ყა­ვი გა­დაღ­ლი­ლი. მინ­დო­და, და­მეს­ვე­ნა და ამო­მე­სუნ­თქა. რე­ა­ლუ­რად ჩემი სამ­სა­ხუ­რი­დან წა­მოს­ვლის მი­ზე­ზიც ეს იყო. ერთ დღეს მი­ვე­დი და ვთქვი, მინ­და, ყვე­ლაფ­რის­გან და­ვის­ვე­ნო და რა­ღაც სხვა ვცა­დო-მეთ­ქი. მე არ ვარ სამ­სა­ხურ­ზე და­მო­კი­დე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი. ეს ჩემ­თვის უფრო შე­მოქ­მე­დე­ბის სფე­როა.

- დი­ლით ადრე ად­გო­მის პრობ­ლე­მა გქონ­და?

- იყო პე­რი­ო­დი, რო­დე­საც ცო­ცხა­ლი მუ­სი­კა მიმ­ყავ­და, მერე ამინ­დის პროგ­ნო­ზი, ღია ეთერ­შიც ვი­ჯე­ქი. სა­ბო­ლო­ოდ რომ ჩა­მოვ­თვა­ლეთ, მგო­ნი, სპორ­ტის გარ­და ყვე­ლა­ფე­რი მიმ­ყავ­და. დი­ლით ადრე ად­გო­მა ჩემ­თვის არა­ნა­ი­რი პრობ­ლე­მა არ იყო. ასეთ გრა­ფიკ­ზე ავე­წყვე და ახ­ლაც დი­ლით ადრე ვიღ­ვი­ძებ. სექ­ტემ­ბრის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვის­ვე­ნებ­დი. ჯერ კონ­ცერ­ტზე ვი­ყა­ვი პრა­ღა­ში, მერე მე­გობ­რებ­თან ერ­თად ვე­ნა­ში წა­ვე­დი, რომ ჩა­მო­ვე­დი, თო­თხმე­ტი წლის შემ­დეგ ასე კარ­გად რომ არ და­მის­ვე­ნია, ბევ­რი ვი­ფიქ­რე და მივ­ხვდი, რომ დას­ვე­ნე­ბა კი­დევ მჭირ­დე­ბო­და. სულ ვამ­ბობ­დი, მინ­და, სექ­ტემ­ბრი­დან ყვე­ლა­ფე­რი რა­დი­კა­ლუ­რად შევ­ცვა­ლო-მეთ­ქი. მარ­თლაც ასე მო­ვი­ქე­ცი.

- ნინო არა­ზაშ­ვილს უთხა­რი პირ­ვე­ლად შენი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის შე­სა­ხებ? ალ­ბათ გული დას­წყდა, გა­და­ცე­მი­დან რომ მო­დი­ო­დი...

- ნი­ნოს­თვის ამის თქმა ყვე­ლა­ზე მე­ტად გა­მი­ჭირ­და. ეს ადა­მი­ა­ნი ჩემ­თვის ძა­ლი­ან ძვირ­ფა­სია. მის­გან ყო­ველ­თვის სწორ და კარგ რჩე­ვებს ვი­ღებ­დი. ის, პირ­ველ რიგ­ში, ჩემი მე­გო­ბა­რია და მი­ჭირ­და მის­თვის ამის თქმა. მაგ­რამ მე­გობ­რო­ბა მე­გობ­რო­ბაა, სამ­სა­ხუ­რი - სამ­სა­ხუ­რი. ვიცი, რომ მას ჩემი წარ­მა­ტე­ბე­ბი ყო­ველ­თვის გა­უ­ხარ­დე­ბა. ნი­ნოს ჩემი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა რომ ვუ­თხა­რი, გა­მი­გო. მი­თხრა, რომ ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბო­და, თუ მე მი­ზანს და­ვი­სა­ხავ­დი. მთა­ვა­რი იყო, არ მე­ნერ­ვი­უ­ლა და ის ყო­ველ­თვის ჩემ გვერ­დით იქ­ნე­ბო­და. ახ­ლაც მისი აზრი ჩემ­თვის ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია.

- რო­გორც მივ­ხვდი, იმის გა­კე­თე­ბა გინ­დო­და, რა­საც ახლა "პირ­ველ არხზე" აკე­თებ?

- "რუს­თა­ვი 2"-იდან ერთი თვეც არაა, რაც წა­მო­ვე­დი. და­მი­რე­კეს "პირ­ვე­ლი არ­ხი­დან" და მკი­თხეს, რას აკე­თე­ბო. ვუ­თხა­რი, რომ იან­ვრამ­დე ვის­ვე­ნებ­დი და არაფ­რის გა­კე­თე­ბას არ ვა­პი­რებ­დი. მი­თხრეს, რომ ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო პრო­ექ­ტი იყო. ესაა "ნე­ი­შე­ნალ ჯე­ოგ­რა­ფი­კის" პრო­ექ­ტი "აღ­მო­ა­ჩი­ნე სა­ქარ­თვე­ლო", რომ­ლის ფარ­გლებ­შიც შე­გიძ­ლია, მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო მო­ი­ა­რო, გა­იც­ნო შენი ქვე­ყა­ნა და სხვებ­საც გა­აც­ნო. ეს არაა გა­და­ცე­მა, რო­მელ­საც და­წერ და წა­იყ­ვან, ესაა გა­და­ცე­მა, რომ­ლის­გა­ნაც ძა­ლი­ან ბევრ რა­მეს ის­წავ­ლი. ყვე­ლა­ფე­რი თუნ­დაც იმად მი­ღირს, რომ მთელ სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ვივ­ლი. შე­სა­ბა­მი­სად, დავ­თან­ხმდი ამ გა­და­ცე­მის წაყ­ვა­ნას. ახლა ვარ "სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ მა­უ­წყე­ბელ­ზე", თუმ­ცა ჩემ­თვის ყვე­ლა ის ტე­ლე­ვი­ზია, "202"-იდან და­წყე­ბუ­ლი, სა­დაც 14 წლის ასაკ­ში და­ვი­წყე მუ­შა­ო­ბა, "რუს­თა­ვი 2"-ით დამ­თავ­რე­ბუ­ლი, ძა­ლი­ან ძვირ­ფა­სია.

- სამ­წუ­ხა­როდ, არ მახ­სოვს "202"-ზე რა გა­და­ცე­მა მიგ­ყავ­და.

- ეს იყო მუ­სი­კა­ლუ­რი გა­და­ცე­მა. მა­შინ "202" ახა­ლი, ახალ­გაზ­რდე­ბის­თვის სა­ინ­ტე­რე­სო ტე­ლე­ვი­ზია იყო. ყვე­ლა უყუ­რებ­და. სა­ა­გენ­ტო "ნა­ტა­ლი­ში" რე­ჟი­სო­რი გი­ორ­გი კი­კა­ლე­იშ­ვი­ლი მო­ვი­და, მე ამარ­ჩია რამ­დე­ნი­მე გო­გო­დან, წა­მიყ­ვა­ნა ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში და და­მამ­ტკი­ცეს წამ­ყვა­ნად.

- "რუს­თა­ვი 2"-ის დი­ლის ეთე­რი და­ტო­ვა ვა­სილ ივა­ნოვ-ჩი­ქო­ვან­მაც და "მე­ცხრე" არხზე გა­და­ვი­და. ორი­ვეს წა­მოს­ვლა უბ­რა­ლოდ დამ­თხვე­ვა იყო?

- არ ვიცი, ვას­კა რა­ტომ წა­ვი­და და რა მოხ­და. ალ­ბათ ვას­კა­საც სხვა რა­ღა­ცის ცდა უნ­დო­და და სცა­და. ცვლი­ლე­ბე­ბი ყო­ველ­თვის სა­ჭი­როა.

- რამ­დე­ნი წელი იმუ­შა­ვე "რუს­თა­ვი 2"-ის დი­ლის ეთერ­ში?

- და­ახ­ლო­ე­ბით ორი წელი. ამ­დე­ნი წელი ჩემ­თვის ერთი და იმა­ვეს კე­თე­ბა ძა­ლი­ან რთუ­ლია. ერთ ად­გი­ლას ვერ ვის­ვე­ნებ და სულ მინ­და, რა­ღა­ცას ვე­ძებ­დე და ვპო­უ­ლობ­დე.

- რო­გორც ჩანს, და ამ შემ­თხვე­ვა­ში არ გგავს და "რუს­თა­ვი 2"-ზე ლა­ტა­რი­ის წამ­ყვა­ნად რჩე­ბა. ანუ­კა რო­გორ შეხ­ვდა იმ ამ­ბავს, რომ ერთი არ­ხის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი აღარ იქ­ნე­ბით?

- "პირ­ველ არხზე" რომ მი­ვე­დი, სულ ძვე­ლი მე­გობ­რე­ბი დამ­ხვდნენ სხვა­დას­ხვა ტე­ლე­ვი­ზი­ი­დან. ამი­ტომ სულ ვამ­ბობ, ტე­ლე­ვი­ზია ერთი დიდი ოჯა­ხია, უბ­რა­ლოდ, სხვა­დას­ხვა ად­გი­ლას ვცხოვ­რობთ-მეთ­ქი. ანის რომ მო­ვუ­ყე­ვი ჩემს გეგ­მებ­ზე, მი­თხრა, თუ გსურს გან­ვი­თა­რე­ბა, ისე უნდა მო­იქ­ცე, რო­გორც შენ გინ­და და ამა­ზე ბევ­რი არ უნდა იფიქ­როო. მე და ანი ერ­თმა­ნეთს ვერც ვხვდე­ბო­დით, სხვა­დას­ხვა შე­ნო­ბა­ში ვი­ყა­ვით და შე­სა­ბა­მი­სად, არც იმის გან­ცდა მქონ­და, რომ ერთ ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში ვმუ­შა­ობ­დით. ჩემი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა ოჯა­ხის წევ­რე­ბის­თვის ყო­ველ­თვის მი­სა­ღე­ბია.

- "პირ­ველ არხთან" და­კავ­ში­რე­ბით კი­დევ რა გეგ­მე­ბი გაქვს?

- რო­გორც მი­თხრეს, მარ­ტო "პირ­ვე­ლი არხი" აკე­თებს სა­ა­ხალ­წლო გა­და­ცე­მას, რომ­ლის წამ­ყვა­ნე­ბი მე და კო­ტი­კო თო­ლო­რა­ია ვიქ­ნე­ბით. ძა­ლი­ან მი­ხა­რია, იმი­ტომ, რომ კარ­გი პრო­ექ­ტი მზად­დე­ბა.

- რო­გორ ფიქ­რობ, რა არის იმის მი­ზე­ზი, რომ მარ­ტო "პირ­ვე­ლი არხი" აპი­რებს სა­ა­ხალ­წლო გა­და­ცე­მის გა­კე­თე­ბას?

- ზუს­ტად ვერ გე­ტყვი. სამ­სა­ხურ­ში მი­თხრეს, მარ­ტო "პირ­ველ არხს" გვექ­ნე­ბა სა­ა­ხალ­წლო გა­და­ცე­მაო. ქვე­ყა­ნა­ში ბევ­რი რამ შე­იც­ვა­ლა, ბევ­რი რამ მო­სა­წეს­რი­გე­ბე­ლი და და­სა­ლა­გე­ბე­ლია. იმე­დი მაქვს, ყვე­ლა­ფე­რი და­ლაგ­დე­ბა და ადრე თუ გვი­ან გა­კეთ­დე­ბა. არი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, რო­მელ­თაც სექ­ტემ­ბრი­დან სა­ა­ხალ­წლო გა­და­ცე­მის გა­კე­თე­ბა ჰქონ­დათ გა­და­წყვე­ტი­ლი და ამი­ტო­მაც აკე­თე­ბენ. ტე­ლე­ვი­ზი­ებ­ში ხომ ორი კვი­რით ადრე არა­ფე­რი იგეგ­მე­ბა.

- რო­გო­რი სა­ა­ხალ­წლო გა­და­ცე­მა იქ­ნე­ბა?

- ძა­ლი­ან ბევრ ახ­ლად აღ­მო­ჩე­ნილ და და­ვი­წყე­ბულ ქარ­თველ მომ­ღერ­ლებს მო­უს­მენთ, რომ­ლე­ბიც მა­ყუ­რე­ბელს მო­ე­ნატ­რა. ცოტა "გა­ლუ­ბოი აგა­ნი­ო­კის" ვა­რი­ან­ტი იქ­ნე­ბა და დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ყვე­ლას მო­ე­წო­ნე­ბა.

- ალ­ბათ ფიფ­ქი­ას ფორ­მა­ში იქ­ნე­ბი გა­მო­წყო­ბი­ლი.

- ფიფ­ქი­ას ფორ­მა­ში ბო­ლოს მა­შინ ვი­ყა­ვი, სა­ბავ­შვო ბაღ­ში რომ მიმ­ყავ­და კონ­ცერ­ტი. მას შემ­დეგ ფიფ­ქი­ას ფორ­მას აღარ მაც­მე­ვენ. ლა­მა­ზი, შამ­პა­ნუ­რის კაბა მეც­მე­ვა.

- მგო­ნი, ეს პირ­ვე­ლი სა­ა­ხალ­წლო გა­და­ცე­მაა, რო­მე­ლიც მიგ­ყავს...

- სა­ა­ხალ­წლო გა­და­ცე­მე­ბი ბოლო რამ­დე­ნი­მე წე­ლია, ასე­თი სა­ხით არ გა­კე­თე­ბუ­ლა. ცოტა ხნის წინ ვფიქ­რობ­დი, რო­დის გა­კეთ­და ბო­ლოს ისე­თი სა­ა­ხალ­წლო კონ­ცერ­ტი, რო­მელ­მაც კარ­გი გან­წყო­ბა და­მი­ტო­ვა და მთე­ლი ქარ­თუ­ლი ესტრა­და მო­ნა­წი­ლე­ობ­და-მეთ­ქი და ვერ გა­ვიხ­სე­ნე.

- რო­გორც ვიცი, ბოლო წლებ­ში დამ­კვიდ­რე­ბუ­ლი სა­ა­ხალ­წლო კონ­ცერ­ტიც არ გა­ი­მარ­თე­ბა.

- ქუ­ჩის კონ­ცერ­ტე­ბის მომ­ხრე მე არც არას­დროს ვყო­ფილ­ვარ. ჩემი სუ­ბი­ექ­ტუ­რი აზ­რია, რომ ახა­ლი წელი არის დღე­სას­წა­უ­ლი, რო­მელ­საც სახ­ლში უნდა შეხ­ვდე ოჯა­ხის წევ­რებ­თან ერ­თად. მეს­მის, რომ ქარ­თუ­ლი ესტრა­დის მომ­ღერ­ლე­ბი და­კა­ვე­ბუ­ლი უნდა იყ­ვნენ, მაგ­რამ ამ სა­კი­თხის მოგ­ვა­რე­ბა სხვაგ­ვა­რა­დაც შე­იძ­ლე­ბა. სა­ქარ­თვე­ლოს ბევ­რი კარ­გი მომ­ღე­რა­ლი ჰყავს. მათი და­კა­ვე­ბა შე­იძ­ლე­ბა სხვაგ­ვა­რა­დაც და მხო­ლოდ წე­ლი­წად­ში ერთხელ სა­ა­ხალ­წლო კონ­ცერ­ტზე არ უნდა ამ­ღე­რო. სხვა ქვეყ­ნებ­ში ასე­თი ღრე­ო­ბე­ბი არ­სად არაა. ყვე­ლა გა­დის ქუ­ჩა­ში და დიდ ფე­ი­ერ­ვერკს ელო­დე­ბა. მერე შამ­პა­ნუ­რით ერ­თმა­ნეთს ახალ წელს ულო­ცა­ვენ. ქარ­თვე­ლე­ბი მხო­ლოდ სი­ა­მოვ­ნე­ბის­თვის ხომ არ სვა­მენ. აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა დათ­ვრნენ, ან სა­ერ­თოდ არ და­ლი­ონ. ამი­ტომ ამ კონ­ცერ­ტე­ბის შემ­დეგ კონ­ფლიქ­ტუ­რი სი­ტუ­ა­ცი­ე­ბიც იქ­მნე­ბო­და.

- სა­ა­ხალ­წლო გა­და­ცე­მის ჩა­წე­რის შემ­დეგ ალ­ბათ უკვე და­გეგ­მი­ლი გაქვს, ახალ წელს რო­გორ შეხ­ვდე­ბი...

- ვე­რა­ფე­რიც ვერ დავ­გეგ­მე და თა­ვი­დან ბო­ლომ­დე ეს საქ­მე ჩემს დას მი­ვან­დე. ბოლო პე­რი­ოდ­ში ძა­ლი­ან ბევ­რი საქ­მე და­მიგ­როვ­და. ჩემ თავ­ზე ვერ ვფიქ­რობ.

- ქარ­თულ­მა პრე­სამ ბევ­რჯერ და­გა­წყვი­ლა და ლა­მის გა­გა­თხო­ვა. სი­ნამ­დვი­ლე­ში რა ხდე­ბა შენს პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში?

- ძა­ლი­ან მიკ­ვირს, ასე რომ ხდე­ბა. ჩემი ნო­მე­რი ყვე­ლამ იცის, ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში არც მი­რე­კა­ვენ და ისე წე­რენ, რომ ვი­ღა­ცა­ზე გავ­თხოვ­დი. პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ზე უკვე აღარ ვლა­პა­რა­კობ, ჟურ­ნალ­ში რომ და­ი­ბეჭ­დე­ბა, შე­იძ­ლე­ბა, ვი­ღა­ცამ წა­ი­კი­თხოს და კი­დევ რამე მი­ა­წე­ბოს და მერე სხვა­გან და­ბეჭ­დოს. ამი­ტომ მხო­ლოდ იმას ვი­ტყვი, რომ პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად მაქვს და ბედ­ნი­ე­რი ვარ.

- ე.ი. გყავს შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი?

- შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი არ მყავს. დიდ კო­მენ­ტარს არ გა­ვა­კე­თებ ამ თე­მა­ზე, იმი­ტომ რომ ეს პი­რა­დია. რაც შე­ე­ხე­ბა ჩემს გა­თხო­ვე­ბას, ეს აბ­სო­ლუ­ტუ­რი სი­სუ­ლე­ლეა, არ გავ­თხო­ვილ­ვარ და ნუ ამო­ი­ჩე­მე­ბენ ხან ერთ, ხან მე­ო­რე ბიჭს, რო­მელ­საც ცოლი არ ჰყავს. სხვა­თა შო­რის, მე­ცი­ნე­ბა იმ თე­მა­ზე, რომ ყო­ველ­თვის პერ­სპექ­ტი­ულ და კარგ ბი­ჭებს ეძე­ბენ ჩემ­თვის. ისეთს, გა­რეგ­ნუ­ლა­დაც რომ არ არი­ან ცუ­დე­ბი. ე.ი. მთლად ბო­ლომ­დეც არ მწი­რა­ვენ. მაგ­რამ ვის­ზეც წე­რენ, ჩემი უახ­ლო­ე­სი ბავ­შვო­ბის მე­გობ­რე­ბი არი­ან და ცოტა უხერ­ხუ­ლად გა­მო­დის ხოლ­მე სა­ბო­ლოო ჯამ­ში.

- ასეთ ჭო­რებს გა­უ­გებ­რო­ბა მოჰ­ყო­ლია?

- არას­დროს. ასე­თი ჭორი ყო­ველ­თვის ღი­მილს იწ­ვევს. იმ ბი­ჭებს ვე­უბ­ნე­ბი, კი­დევ კარ­გი, შენს შეყ­ვა­რე­ბულს ვიც­ნობ-მეთ­ქი. თუ რამე სე­რი­ო­ზუ­ლი მოხ­დე­ბა ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში, ისე­დაც ყვე­ლა­ფე­რი ცნო­ბი­ლი გახ­დე­ბა, არ დავ­მა­ლავ. და­სა­მა­ლი არას­დროს არა­ფე­რი მაქვს. თბი­ლი­სი პა­ტა­რა ქა­ლა­ქია და თუ რამე შე­იც­ვლე­ბა ჩემს პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში, ყვე­ლა ყვე­ლა­ფერს გა­ი­გებს. ჭო­რებ­ზე არას­დროს ვბრაზ­დე­ბი, იმი­ტომ, რომ ჩემ­ზე და ჩემს დაზე ყო­ველ­თვის კე­თილ ხუმ­რო­ბებს ავ­რცე­ლე­ბენ. მად­ლო­ბა ჟურ­ნა­ლის­ტებს, რომ არც ჩემ­ზე და არც ჩემს დაზე ბო­რო­ტუ­ლი ჭო­რე­ბი არ და­წე­რი­ლა.

- თქვი, რომ ქარ­თულ ტე­ლე­ვი­ზი­ებ­ში ბევ­რი რამ და­სა­ლა­გე­ბე­ლია. რო­დე­საც "რუს­თა­ვი 2"-იდან სა­კუ­თა­რი სურ­ვი­ლით წა­მოხ­ვე­დი, თუ გი­ფიქ­რია იმა­ზე, რომ იმ ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში არ და­ი­წყებ­დი მუ­შა­ო­ბას, რომ­ლის უკა­ნაც პო­ლი­ტი­კუ­რი ძალა დგას?

- ასე არ მი­ფიქ­რია და გე­ტყვით რა­ტომ. აბ­სო­ლუ­ტუ­რად აპო­ლი­ტი­კუ­რი ადა­მი­ა­ნი ვარ. მხო­ლოდ სამი კა­ცის სა­ხე­ლი ვიცი ქარ­თულ პო­ლი­ტი­კა­ში და სხვა არც მა­ინ­ტე­რე­სებს.

- ვი­ნაა ის სამი კაცი, რო­მელ­თა თა­ნამ­დე­ბო­ბე­ბი იცი?

- ქვეყ­ნის პრე­ზი­დენ­ტი, პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი და იუს­ტი­ცი­ის მი­ნის­ტრი - თეა წუ­ლუ­კი­ა­ნი, იმი­ტომ, რომ ძა­ლი­ან მომ­წონს.

მერი კო­ბი­აშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)