ახალ­გაზ­რდა ად­ვო­კა­ტი მა­რი­ამ კუბ­ლაშ­ვი­ლი ერთ-ერთი ცნო­ბი­ლი კოქ­ტე­ი­ლის კონ­კურ­სში მო­ნა­წი­ლე­ობს. სა­ქარ­თვე­ლოს მას­შტა­ბით, მა­რი­ა­მის ვი­დე­ომ პირ­ვე­ლი ად­გი­ლი და­ი­კა­ვა. შე­სა­ბა­მი­სად, მსოფ­ლიო კონ­კურ­სზე, რო­მე­ლიც იბი­ცა­ზე ტარ­დე­ბა, სწო­რედ მა­რი­ამ კუბ­ლაშ­ვი­ლი გა­ემ­გზავ­რე­ბა. გა­მარ­ჯვე­ბულს კრის­ტი­ან ლუ­ბუ­ტი­ნის (რო­მე­ლიც ჟი­უ­რის წევ­რიც გახ­ლავთ) 12 წყვი­ლი ფეხ­საც­მე­ლი და 150 ათა­სი ევრო გა­და­ე­ცე­მა.

მა­რი­ა­მის ვი­დეო გი­ორ­გი აფხა­ზა­ვამ (გო­შამ) გა­და­ი­ღო და მსოფ­ლიო მას­შტა­ბით, ყვე­ლა­ზე მეტი ხმაც და­აგ­რო­ვა, თუმ­ცა გა­დამ­წყვე­ტი - ჟი­უ­რის შე­ფა­სე­ბაა. ქარ­თვე­ლი კონ­კურ­სან­ტი იბი­ცა­ზე ავ­თან­დი­ლის კა­ბით წარ­დგე­ბა.

- კონ­კურ­სში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის­თვის მო­დე­ლის პა­რა­მეტ­რე­ბი აუ­ცი­ლე­ბე­ლი არ არის, მაგ­რამ სი­ლა­მა­ზე, შარ­მი უნდა გქონ­დეს. აქ­ცენ­ტი სასმლის სლო­გან­ზე კეთ­დე­ბა.

- რო­გო­რი სლო­გა­ნი შე­არ­ჩიე?

- ჩემი ცხოვ­რე­ბის დე­ვი­ზი ისე­დაც იყო: "წინ, უკე­თე­სო­ბის­კენ!" წარ­მა­ტე­ბა შემ­თხვე­ვი­თი არ არის: ის აუ­ცი­ლებ­ლად დიდ შრო­მას­თა­ნაა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი. ადა­მი­ა­ნი სა­კუ­თარ წარ­მა­ტე­ბას თა­ვად ქმნის.

- ცხოვ­რე­ბა­ში წარ­მა­ტე­ბის მი­საღ­წე­ვად რა გზა გა­ი­ა­რე?

- ცხოვ­რე­ბა­ში რა­საც მი­ვაღ­წიე, მხო­ლოდ ჩემი დამ­სა­ხუ­რე­ბაა. სა­ად­ვო­კა­ტო სფე­რო­ში დიდი მონ­დო­მე­ბი­სა და შრო­მის ფა­სად და­ვიმ­კვიდ­რე თავი. ჩემს თავს "მარ­ტი­ნის" ძა­ლი­ან ვამ­სგავ­სებ: "მარ­ტი­ნი" ევ­რო­პუ­ლი ღვი­ნი­სა და აზი­უ­რი ხი­ლის წვე­ნე­ბის­გან შედ­გე­ბა. ევ­რო­პუ­ლი სტი­ლის არის­ტოკ­რა­ტულ გა­რეგ­ნო­ბას­თან ერ­თად, აზი­უ­რი შარ­მი მაქვს, რომ­ლი­თაც სხვა მო­ნა­წი­ლე­ებს კონ­კუ­რენ­ცი­ას გა­ვუ­წევ (სხვა კონ­კურ­სან­ტებ­თან შე­და­რე­ბით, ჩემი უპი­რა­ტე­სო­ბა ვი­პო­ვე). გარ­და ამი­სა, კონ­კურ­სზე სა­ერ­თოდ გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი პი­როვ­ნე­ბა წარვდგე­ბი: არა მხო­ლოდ მო­დე­ლი და მსა­ხი­ო­ბი, არა­მედ - თა­ვი­სი საქ­მის პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი ბიზ­ნეს­ლე­დი.

- რო­გორც ვიცი, სამ­სა­ხი­ო­ბო სფე­რო­ში გარ­კვე­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა გაქვს.

- "კავ­კა­სი­ურ სახ­ლში" სა­ღა­მო­ზე მი­მიწ­ვი­ეს. რე­ჟი­სო­რიც იქ იყო, რო­მელ­მაც გა­და­წყვი­ტა, რომ მის ფილმში მე უნდა მე­თა­მა­შა. რამ­დენ­ჯერ­მე ჩემს ოჯახ­საც ეწ­ვია. ჩემ­მა ძმამ და დე­დამ უარი უთხრეს. რე­ჟი­სორ­მა კი თქვა: სცე­ნარს სა­ერ­თოდ შევ­ცვლი, მა­რი­ა­მი მორ­წმუ­ნე გო­გოს როლს შე­ას­რუ­ლებს, კო­ჭე­ბამ­დე კაბა ეც­მე­ვა და თავ­შლით იქ­ნე­ბაო... გა­და­ღე­ბებ­ზე ძმა გა­მომ­ყვა. ფილ­მი პან­კი­სის ხე­ო­ბა­ში გა­და­ი­ღეს. მან მსოფ­ლიო აა­ლა­პა­რა­კა: "ამე­რი­კან თა­იმ­სი", ცნო­ბი­ლი ფრან­გუ­ლი ჟურ­ნა­ლე­ბი ფილ­მის შე­სა­ხებ წერ­დნენ. ამის შემ­დეგ მიწ­ვე­ვე­ბი მი­ვი­ღე. სხვა­თა შო­რის, რი­ჩარდ გი­რის კომ­პა­ნი­ი­და­ნაც მი­მიწ­ვი­ეს. კონ­კრე­ტუ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა უნდა მი­მე­ღო. არას­რულ­წლო­ვა­ნი ვი­ყა­ვი - 18 წლის ვხდე­ბო­დი, და­მო­უ­კი­დებ­ლად გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას ვერ მი­ვი­ღებ­დი, მშობ­ლე­ბი კი უცხო­ეთ­ში არ მიშ­ვებ­დნენ... შემ­დეგ, სა­მო­დე­ლო სფე­როს მა­ინც შე­ვე­რიე, მაგ­რამ ზუს­ტად იმ პე­რი­ოდს მი­სა­ღე­ბი გა­მოც­დე­ბი და­ემ­თხვა. ვი­ფიქ­რე, გა­უ­ნათ­ლე­ბე­ლი ხომ არ დავ­რჩე­ბი-მეთ­ქი? ჯერ - სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის, შემ­დეგ იუ­რი­დი­ულ ფა­კულ­ტეტ­ზე ჩა­ვა­ბა­რე...

- სა­მო­დე­ლო კა­რი­ე­რას რაც შე­ე­ხე­ბა?

- ბავ­შვო­ბა­ში მე და ჩემი მე­გო­ბა­რი - მა­რი­ამ ქინ­ქლა­ძე სი­ლა­მა­ზის კონ­კურ­სებ­ზე ხში­რად გა­მოვ­დი­ო­დით, წარ­მა­ტე­ბებს ვაღ­წევ­დით. დღეს ალ­ბათ უც­ნა­უ­რია, რომ ჩემი ძმა სად­მე არ მიშ­ვებ­და, მაგ­რამ რომ წა­მო­ვი­ზარ­დე, სა­მო­დე­ლო სფე­რო­ში შე­ზღუ­დუ­ლი ვი­ყა­ვი. შემ­დეგ ჯიჯი რე­ჯინ­თან მუ­შა­ო­ბა და­ვი­წყე - ჯიჯი ფო­ტო­ებს მი­ღებ­და. მი­ლან­ში გა­ვემ­გზავ­რე, იქ გარ­კვე­უ­ლი კავ­ში­რე­ბი მქონ­და. ჩე­მით რამ­დე­ნი­მე კომ­პა­ნია და­ინ­ტე­რეს­და, მაგ­რამ რთუ­ლი სა­მუ­შაო იყო: ძა­ლი­ან გამ­ხდა­რი მო­დე­ლი არ ვყო­ფილ­ვარ, წო­ნა­ში კი­დევ ბევ­რი უნდა და­მეკ­ლო. თან, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ბავ­შვი მყავ­და, მე კი მი­ლან­ში უნდა დავ­რჩე­ნი­ლი­ყა­ვი. იმ დროს ჩემი პრო­ფე­სი­აც სა­ქარ­თვე­ლოს­კენ "მე­ძა­ლე­ბო­და". მი­ვიჩ­ნიე, რომ ჩემი საქ­მე სა­ქარ­თვე­ლო­ში უფრო რე­ა­ლუ­რი იყო. ამი­ტომ დავ­ბრუნ­დი.

- და­ო­ჯა­ხე­ბა რო­დის მო­ას­წა­რი?

- 27 წლის ვარ. ჩემი და­ო­ჯა­ხე­ბა ხან­მოკ­ლე იყო: 20 წლის რომ გავ­ხდი, მა­შინ გავ­თხოვ­დი... ჩემი შვი­ლი ახლა უკვე 7 წლი­საა. ისე გა­ი­ზარ­და, ვერც გა­ვი­გე...

- როცა კლი­ენ­ტებს ასე­თი ახალ­გაზ­რდა და ლა­მა­ზი ად­ვო­კა­ტი ხვდე­ბი, შენს შე­საძ­ლებ­ლო­ბებ­ში ეჭვი არ ეპა­რე­ბათ?

- პირ­ვე­ლად სა­სა­მარ­თლო პრო­ცეს­ზე რომ გა­ვე­დი, საკ­მა­ოდ ასა­კო­ვა­ნი კო­ლე­გა შემ­ხვდა. - იცით, მე თქვე­ნი ასა­კის გა­მოც­დი­ლე­ბა მაქ­ვსო, - მი­თხრა. შემ­დეგ ეს სი­ტყვე­ბი ჩემ­თვის ბევ­რჯერ გა­უ­მე­ო­რე­ბი­ათ. წარ­მა­ტე­ბის­კენ სწო­რედ ამან მი­ბიძ­გა. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, რომ თუ საქ­მეს დე­ტა­ლუ­რად შე­ვის­წავ­ლი­დი, ვე­რა­ვინ მა­ჯო­ბებ­და. ამი­ტომ ისე ვემ­ზა­დე­ბო­დი, რომ სა­კუ­თა­რი თა­ვის თა­ვად­ვე მიკ­ვირ­და. ამან გა­მაძ­ლი­ე­რა. ისე, როცა ჩემ­თან კლი­ენ­ტე­ბი შე­მო­დი­ან, თავ­და­პირ­ვე­ლად მათი დარ­წმუ­ნე­ბა ძნე­ლია, მაგ­რამ რომ გა­ვი­კი­თხოთ, სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, მგო­ნი, ჩე­მით კმა­ყო­ფი­ლე­ბი არი­ან. ქალ­თა უფ­ლე­ბებს ძა­ლი­ან აქ­ტი­უ­რად ვი­ცავ.

- ალ­ბათ გქო­ნია შემ­თხვე­ვა, როცა სა­სა­მარ­თლო პრო­ცე­სი ვერ მო­გი­გია.

- კი, 2-3 საქ­მე მაქვს, რო­მე­ლიც არ მა­ვი­წყდე­ბა - გულ­ში მაქვს დარ­ჩე­ნი­ლი. მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბებ­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი პრობ­ლე­მა მქონ­და. ვიცი, რომ ჩემი კლი­ენ­ტი მარ­თა­ლია, მაგ­რამ რად­გან მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბე­ბი არ მქონ­და, ვერ და­ვამ­ტკი­ცე.

- თუ მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბე­ბი არ გქონ­და, იქ­ნებ შენი კლი­ენ­ტი მარ­თა­ლი არ არის?

- სა­მა­გი­ე­როდ, ვიცი, ისი­ნი ვინ გა­ა­ნად­გუ­რა - მოწ­მე­ე­ბი არ­სე­ბო­ბენ, მაგ­რამ ამას სა­სა­მარ­თლო ვე­ღარ მი­ი­ღებს. ამ საქ­მის გაგ­რძე­ლე­ბა შე­მიძ­ლია.

- ოდეს­მე დამ­ნა­შა­ვის დაც­ვა­ზე უარი გით­ქვამს?

- სა­ად­ვო­კა­ტო კა­ნო­ნი და ეთი­კა ის არის, რომ კლი­ენ­ტი რო­გო­რი მტყუ­ა­ნიც უნდა იყოს, ად­ვო­კატ­მა უნდა და­იც­ვას, გა­ა­მარ­თლოს. მე კი დამ­ნა­შა­ვე­ე­ბის მი­მართ პრო­ტეს­ტის გრძნო­ბა მიჩ­ნდე­ბო­და. არ შე­მეძ­ლო, სის­ხლის სა­მარ­თლის და­ნა­შა­ულ­თან და­კავ­ში­რე­ბით რა­ღა­ცე­ბი ბრმად მემ­ტკი­ცე­ბი­ნა. ამი­ტომ სის­ხლის სა­მარ­თალს "მოვ­წყდი" და სა­მუ­შა­ოდ სა­მო­ქა­ლა­ქო საქ­მე ავირ­ჩიე.

- ძი­რი­თა­დად, კლი­ენ­ტე­ბი რა პრობ­ლე­მე­ბით მოგ­მარ­თა­ვენ?

- სამ­წუ­ხა­როდ, გან­ქორ­წი­ნე­ბე­ბი გახ­შირ­და, ასე­ვე - ქო­ნებ­რი­ვი და­ვე­ბი, სეს­ხე­ბის პრობ­ლე­მე­ბი... ხში­რად ახ­ლო­ბელს სესხს აძ­ლე­ვენ და სა­სა­მარ­თლო­ში ვე­რა­ფერს ამ­ტკი­ცე­ბენ. ქარ­თვე­ლი ერის პრობ­ლე­მა ეს არის.

- რო­მე­ლი­მე საქ­მის შე­სა­ხებ გვი­ამ­ბე, რო­მე­ლიც ქალ­თა უფ­ლე­ბე­ბის დარ­ღვე­ვას ეხე­ბა.

- ახლა ახა­ლი საქ­მის წა­მო­წყე­ბას ვა­პი­რებ: წყვილს, რო­მელ­საც ერ­თმა­ნეთ­თან 20-წლი­ა­ნი ცოლ­ქმრო­ბა აკავ­ში­რებ­დათ, შვი­ლი არ უჩ­ნდე­ბო­დათ. 63 წლის ასაკ­ში მა­მა­კაცს ბავ­შვი მის­მა მდი­ვან­მა გა­უ­ჩი­ნა. კაცი შვი­ლით "შე­პყრო­ბი­ლი" იყო - აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ყვე­ლა­ფე­რი და­ი­ვი­წყა. მდი­ვან­მა იცო­და, რომ კაცს ისე­თი და­ა­ვა­დე­ბა სჭირ­და, ვერ გა­დარ­ჩე­ბო­და. ამი­ტომ ცო­ლის მიერ შექ­მნილ უზარ­მა­ზარ ქო­ნე­ბა­ზე (რო­მე­ლიც ქმრის სა­ხელ­ზე იყო გა­ფორ­მე­ბუ­ლი, რო­გორც სა­ქარ­თვე­ლო­ში ხდე­ბა ხოლ­მე) ჩუ­ქე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა გა­ა­ფორ­მე­ბი­ნა. ქმარ­მა ყვე­ლა­ფე­რი ბავ­შვს გა­და­უ­ფორ­მა (ცოლ­მა არა­ფე­რი იცო­და) და გარ­და­იც­ვა­ლა. ცოლი ჩვენ­თან რომ მო­ვი­და, სახ­ლსაც კი არ­თმევ­დნენ. ახლა იმა­ზე ვდა­ობთ, რომ ქო­ნე­ბის ნა­ხე­ვა­რი ცოლ­მა და­იბ­რუ­ნოს. იბი­ცი­დან რომ დავ­ბრუნ­დე­ბი, ამ საქ­მეს აქ­ტი­უ­რად მივ­ხე­დავ. ყვე­ლა ქალს მო­ვუ­წო­დებ, რომ სა­კუთ­რე­ბა გა­ა­ფორ­მონ, ყვე­ლა­ფე­რი და­ა­რე­გის­ტრი­რონ.

- მსგავ­სი პრობ­ლე­მა თა­ვად თუ შე­გქმნია?

- ჩემს ოჯახს შე­ემ­თხვა: მა­მა­ჩე­მი ცნო­ბი­ლი ბიზ­ნეს­მე­ნი იყო. ავა­რი­ის შე­დე­გად, მო­უ­ლოდ­ნე­ლად გარ­და­იც­ვა­ლა. სა­ბუ­თე­ბი მო­უ­წეს­რი­გე­ბე­ლი ჰქონ­და. მის­მა ძმამ ყვე­ლა­ფე­რი თა­ვად გა­და­ი­ფორ­მა, დი­დძა­ლი ქო­ნე­ბა გა­ას­ხვი­სა, უბი­ნა­ოდ, ყო­ველ­გვა­რი შე­მო­სავ­ლის გა­რე­შე დაგვტო­ვა. ამ­ბო­ბენ ხოლ­მე, - ძმა ძმას ასეთ რა­მეს რო­გორ გა­უ­კე­თებ­სო? სამ­წუ­ხა­როდ, ალ­ბათ, ადა­მი­ა­ნე­ბი ასაკ­ში რომ შე­დი­ან, მათი შვი­ლე­ბის ინ­ტე­რე­სე­ბი უფრო მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ხდე­ბა. რაც არ უნდა მო­სა­რი­დე­ბე­ლი იყოს (მე­უღ­ლეს­თან, ძმას­თან თუ ნე­ბის­მი­ერ ახ­ლო­ბელ­თან), ჯო­ბია, ყვე­ლა­ფე­რი გა­ვა­ფორ­მოთ, ყვე­ლა­ფერს თა­ვი­სი სა­ხე­ლი და­ვარ­ქვათ, თო­რემ ხში­რად ცუდი შე­დე­გით მთავ­რდე­ბა. ად­ვო­კა­ტო­ბა იმი­ტომ გა­დავ­წყვი­ტე, რომ მინ­დო­და, ჩემი ოჯა­ხის კუთ­ვნი­ლი ქო­ნე­ბა და­მებ­რუ­ნე­ბი­ნა, მაგ­რამ ვერ შევ­ძე­ლი - წლე­ბია, ჩვე­ნი ბი­ნე­ბი გას­ხვი­სე­ბუ­ლია. სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბის აღ­დგე­ნას ახლა სხვა ფორ­მით ვეც­დე­ბი. იმე­დი ყო­ველ­თვის არ­სე­ბობს.

- ად­ვო­კა­ტო­ბის გარ­და, კი­დევ რას საქ­მი­ა­ნობ?

- შვილს ვზრდი - ეს ქა­ლის მთა­ვა­რი მო­ვა­ლე­ო­ბაა. ჩემი მცი­რე ბიზ­ნე­სი მაქვს. ძა­ლი­ან ბევრ სა­ერ­თა­შო­რი­სო კომ­პა­ნი­ას ვემ­სა­ხუ­რე­ბი. ამი­ტომ ხში­რად სა­ზღვარ­გა­რეთ ვარ.

- ამ­დე­ნი საქ­მის ფონ­ზე, კონ­კურ­სის­თვის რო­გორ მო­ი­ცა­ლე?

- ამი­სათ­ვის ახლა ძა­ლი­ან კარ­გი დროა. კომ­პა­ნი­ა­ში ნდო­ბით აღ­ჭურ­ვილ ად­ვო­კა­ტებს თავი მო­ვუ­ყა­რე. ჩემს საქ­მე­ებს უკვე კარ­გად არ­თმე­ვენ თავს. სამ­სა­ხურ­ში მის­ვლა რომ არ დამ­ჭირ­დეს, გარ­კვე­ულ სა­კი­თხებს ინ­ტერ­ნე­ტით ვაგ­ვა­რებ. კომ­პა­ნია ისეა აწყო­ბი­ლი, რომ კლი­ენ­ტებს ნორ­მა­ლუ­რად მო­ემ­სა­ხუ­რონ. თან, ზა­ფხუ­ლია. სექ­ტემ­ბრის ბო­ლომ­დე ხალ­ხი თბი­ლი­სი­დან გა­სუ­ლია და დი­დად დატ­ვირ­თუ­ლე­ბი არც ვართ.

- იბი­ცა­ზე წი­ნათ თუ ყო­ფილ­ხარ?

- კი, და­სას­ვე­ნებ­ლად. იბი­ცა თა­ვი­სი ცე­ცხლო­ვა­ნე­ბი­თა და მხი­ა­რუ­ლე­ბით გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლია!

- კლიპ­ში უცებ სხვა - თა­ვი­სუ­ფალ, ცე­ცხლო­ვან ქა­ლად გარ­და­იქ­მნე­ბი. რე­ა­ლურ ცხოვ­რე­ბა­ში "მე­ო­რე სახე" გაქვს? საქ­მი­ა­ნი ქა­ლის მიღ­მა ვინ დგას?

- ფო­ტო­მო­დე­ლო­ბა, მსა­ხი­ო­ბო­ბა - ეს ჩემი მე­ო­რე სა­ხეა. კა­მე­რის წინ თავს სა­ოც­რად კომ­ფორ­ტუ­ლად ვგრძნობ.

- სამ­სა­ხი­ო­ბო სფე­რო­ში დაბ­რუ­ნე­ბა­ზე ფიქ­რობ?

- ისეთ კონ­კურ­სში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ, რომ წარ­მა­ტე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, შე­იძ­ლე­ბა, სა­რეკ­ლა­მო კომ­პა­ნი­ებ­თან რა­ი­მე კონ­ტრაქ­ტი გა­ვა­ფორ­მო. მცდა­რი და მოძ­ვე­ლე­ბუ­ლია გა­მოთ­ქმა, რომ თით­ქოს ადა­მი­ა­ნი ერთ საქ­მეს უნდა აკე­თებ­დეს. ად­ვო­კა­ტის პრო­ფე­სია მაქვს, რო­მელ­საც არ ვუ­ღა­ლა­ტებ, მაგ­რამ ხელს არა­ფერ­ში შე­მიშ­ლის, თუ ხან­და­ხან გა­და­ღე­ბებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას მი­ვი­ღებ.

- კონ­კურ­სზე გა­მარ­ჯვე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, 150 ათა­სი ევ­რო­თი რის გა­კე­თე­ბას აპი­რებ?

- გულ­წრფე­ლად ვამ­ბობ: შე­იძ­ლე­ბა, არ ჩანს, მაგ­რამ ჩემი საქ­მით ბევრ ადა­მი­ანს ვეხ­მა­რე­ბი.

მა­ღა­ლი დო­ნის გა­ნათ­ლე­ბის მი­ღე­ბის დიდი სურ­ვი­ლი მაქვს. ჩემი თა­ნამ­შრომ­ლე­ბის გა­ნათ­ლე­ბის დო­ნის ამაღ­ლე­ბა­ზეც ვიზ­რუ­ნებ­დი. უძ­ლი­ე­რეს კომ­პა­ნი­ას შევ­ქმნი­დი და უამ­რავ ადა­მი­ანს და­ვეხ­მა­რე­ბო­დი.

- წარ­მა­ტე­ბას გი­სურ­ვებ!..

ეთო ყორ­ღა­ნაშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)