"და­ვი­ბა­დე თბი­ლი­სის მე­ო­თხე სამ­შო­ბი­ა­რო­ში, გა­ვი­ზარ­დე სა­ბურ­თა­ლო­ზე, გა­მო­ვიც­ვა­ლე თბი­ლი­სის რამ­დე­ნი­მე სკო­ლა და შე­სა­ბა­მი­სად, უამ­რა­ვი ნაც­ნო­ბი და მე­გო­ბა­რიც მყავს თბი­ლის­ში", - ამ­ბობს პრო­დი­უ­სე­რი - ეკა ჩი­ტაშ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც ამ­ჟა­მად მოლ­და­ვეთ­ში, კერ­ძოდ, კი­ში­ნი­ოვ­ში ცხოვ­რობს და აქვს სე­რი­ო­ზუ­ლი საპ­რო­დი­უ­სე­რო კომ­პა­ნია...

მას­თან რამ­დენ­ჯერ­მე მეც მქო­ნია შე­ხე­ბა, რო­გორც არა­ერ­თი მა­სობ­რი­ვი მუ­სი­კა­ლუ­რი ღო­ნის­ძი­ე­ბის ორ­გა­ნი­ზა­ტორ­თან. შემ­დეგ კი აქა­უ­რო­ბა და­ტო­ვა და სა­ცხოვ­რებ­ლად უცხო­ეთ­ში გა­და­ვი­და... ჩემს რეს­პონ­დენტს ცოტა ხნის წინ მოლ­და­ვეთ­ში და­ვუ­კავ­შირ­დი.

- ეკა, რა გახ­და სა­ქარ­თვე­ლო­დან შენი წას­ვლის მი­ზე­ზი?

- სა­ქარ­თვე­ლო­დან წას­ვლის კონ­კრე­ტუ­ლი მი­ზე­ზი არ მქონ­და. უბ­რა­ლოდ, რო­გორც პრო­დი­უ­სერ­სა და ბიზ­ნეს­მენს, კვა­ლი­ფი­კა­ცი­ის ამაღ­ლე­ბა, ბიზ­ნე­სურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის გა­ფარ­თო­ე­ბა მსურ­და. 2006 წელს მოს­კოვ­ში, გნე­სი­ნე­ბის სა­ხე­ლო­ბის მუ­სი­კა­ლუ­რი აკა­დე­მი­ის საპ­რო­დი­უ­სე­რო ფა­კულ­ტეტ­ზე ჩა­ვა­ბა­რე. ჩემი ოჯა­ხი 20 წე­ლია, რუ­სეთ­ში ცხოვ­რობს და პი­რა­დი თუ საქ­მი­ა­ნი ვი­ზი­ტე­ბის გამო, მოს­კოვ­ში ჩას­ვლა მა­ნამ­დეც ხში­რად მი­წევ­და. ჩემი ძმა - და­ვი­თი ამა­ვე აკა­დე­მი­ის კურსდამ­თავ­რე­ბუ­ლია და შო­უ­ბიზ­ნე­სის სფე­რო­ში მუ­შა­ობს. ამ­ჟა­მად სწო­რედ ის გახ­ლავთ ჩემი კომ­პა­ნი­ის რუ­სე­თის ფი­ლი­ა­ლის დი­რექ­ტო­რი.

- მოლ­და­ვეთ­ში კონ­კრე­ტუ­ლად რას საქ­მი­ა­ნობ?

- მოლ­და­ვეთ­ში პირ­ვე­ლად სა­ერ­თა­შო­რი­სო მუ­სი­კა­ლურ ფეს­ტი­ვალ­ზე ჟი­უ­რის წევ­რად, დე­და­ქა­ლა­ქის მე­რის მოწ­ვე­ვით მოვ­ხვდი, სა­დაც რამ­დე­ნი­მე გავ­ლე­ნი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნი გა­ვი­ცა­ნი, მათ შო­რის, პარ­ლა­მენ­ტის დე­პუ­ტა­ტი, ოლი­გარ­ქი და მე­ცე­ნა­ტი - ლე­ო­ნიდ ვოლ­ნი­ანსკი, რო­მე­ლიც ქვე­ყა­ნა­ში კულ­ტუ­რის სფე­როს გან­ვი­თა­რე­ბას წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში უჭერ­და მხარს; მისი და­ფი­ნან­სე­ბით ხდე­ბო­და სა­ხელ­მწი­ფო ოპე­რის თე­ატ­რი­სა და სა­კონ­ცერ­ტო დარ­ბა­ზე­ბის შე­ნე­ბა-რე­კონ­სტრუქ­ცია და შე­ნახ­ვა, ნი­ჭი­ე­რი ხე­ლო­ვა­ნე­ბის მხარ­და­ჭე­რა და მათი რე­ა­ლი­ზე­ბა კულ­ტუ­რი­სა და შო­უ­ბიზ­ნე­სის სფე­რო­ში. ჰოდა, ვოლ­ნი­ანსკიმ პარტნი­ო­რო­ბა შე­მომ­თა­ვა­ზა, მაგ­რამ მა­შინ მოს­კოვ­ში ვმუ­შა­ობ­დი და უარი ვუ­თხა­რი... 2008 წლის აგ­ვის­ტო­ში კი მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, მოს­კოვ­ში ქარ­თვე­ლე­ბის ეთ­ნი­კუ­რი წმენ­და გან­ხორ­ცი­ელ­და. სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე­ებს სატ­ვირ­თო თვითმფრი­ნა­ვებ­ში "ყრიდ­ნენ" და ისე აბ­რუ­ნებ­დნენ სამ­შობ­ლო­ში. ზოგს ხან­ში შე­სუ­ლი მშო­ბე­ლი დარ­ჩა ქა­ლაქ­ში, ზოგს - მცი­რე­წლო­ვა­ნი შვი­ლი და მე­უღ­ლე. ნე­ბის­მი­ერ ერსა და ეროვ­ნე­ბას პა­ტივს ვცემ და მინ­და, ჩემს ერსა და ეროვ­ნე­ბა­საც ასე­თი­ვე პა­ტი­ვის­ცე­მით მო­ე­პყრან სხვე­ბი, მაგ­რამ ყო­ველ­თვის ასე არ ხდე­ბა. იმ პე­რი­ოდ­ში აგ­რე­სი­ის ეპი­ცენ­ტრში აღ­მოვ­ჩნდი, ამი­ტომ უნდა მი­მე­ღო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა და ან უარი მეთ­ქვა სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბა­ზე, რაც მა­შინ უამ­რავ­მა ჩვენ­მა თა­ნა­მე­მა­მუ­ლემ გა­ა­კე­თა, ან და­მე­ტო­ვე­ბი­ნა ქვე­ყა­ნა! სა­ქარ­თვე­ლო­ში დაბ­რუ­ნე­ბა იმ პე­რი­ოდ­ში აბ­სურ­დი გახ­ლდათ, რად­გან ჩემი პრო­ფე­სი­ის ადა­მი­ა­ნის­თვის იქ არა­ნა­ი­რი პერ­სპექ­ტი­ვა არ იყო და ამას­თან­ვე, გავ­რცელ­და ინ­ფორ­მა­ცია, რომ რუ­სე­თის ჯარი თბი­ლი­სის და­ბომბვას გეგ­მავ­და. ჩემი ოჯა­ხის­თვის ერ­თა­დერ­თი სა­ი­მე­დო თავ­შე­სა­ფა­რი მოლ­და­ვეთ­ში მე­გუ­ლე­ბო­და. აქა­ურ­მა მე­გობ­რებ­მა დახ­მა­რე­ბა შე­მომ­თა­ვა­ზეს. ჰოდა, ამ მი­ზე­ზით ჩა­მო­ვე­დი მოს­კო­ვი­დან კი­ში­ნი­ოვ­ში. აქ ჩა­მოს­ვლის შემ­დეგ კი ლე­ო­ნიდ ვოლ­ნი­ანსკიმ კულ­ტუ­რის სამ­სა­ხუ­რის ხელ­მძღვა­ნე­ლად დამ­ნიშ­ნა, რაც ჩემ­თვის უდი­დე­სი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა იყო და არც მე გა­მიწ­ბი­ლე­ბია მისი იმე­დი. ჩემი ორ­გა­ნი­ზე­ბით გა­ი­მარ­თა პირ­ვე­ლი მი­უ­ზიკ­ლი მოლ­და­ვეთ­ში - THE GATES, რო­მელ­შიც 220 მუ­სი­კო­სი, მომ­ღე­რა­ლი და არ­ტის­ტი მო­ნა­წი­ლე­ობ­და.

- პრო­ექ­ტი რას ეხე­ბო­და?

- სო­ცი­ა­ლურ თე­მა­ზე იყო აგე­ბუ­ლი. უამ­რა­ვი მოლ­და­ვე­ლი მი­ემ­გზავ­რე­ბა სა­ზღვარ­გა­რეთ სარ­ჩოს მო­სა­პო­ვებ­ლად და სხვა ქვეყ­ნებ­ში ემიგ­რან­ტე­ბად რჩე­ბი­ან, რაც ქვეყ­ნის­თვის უდი­დე­სი პრობ­ლე­მაა. მი­უ­ზიკ­ლის თემა კი სამ­შობ­ლოს ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბის დაც­ვა­სა და ქვე­ყა­ნა­ში დარ­ჩე­ნის სა­კითხს ემ­სა­ხუ­რე­ბო­და. პა­რა­ლე­ლუ­რად, გა­ვა­კე­თე პროგ­რა­მა, რო­მე­ლიც კულ­ტუ­რის და შო­უ­ბიზ­ნე­სის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბის და­საქ­მე­ბას ეხ­მა­რე­ბო­და. ჩა­ვა­ტა­რე სა­ერ­თა­შო­რი­სო მუ­სი­კა­ლუ­რი ფეს­ტი­ვა­ლი, კონ­კურ­სე­ბი: Golden Voices და Golden Wings, რომ­ლე­ბიც ქვეყ­ნის პო­პუ­ლა­რი­ზა­ცი­ი­სა და ტუ­რიზ­მის სფე­როს გან­ვი­თა­რე­ბის მიზ­ნით და­ი­გეგ­მა. წე­ლი­წად­ში 4-5-ჯერ 25 ქვეყ­ნის დე­ლე­გა­ცი­ას ვმას­პინ­ძლობ­დით. რა თქმა უნდა, სა­ქარ­თვე­ლო არა­სო­დეს გა­მო­მი­ტო­ვე­ბია: ჩემი მოწ­ვე­ვით, მოლ­და­ვეთს ყვე­ლა­ზე ნი­ჭი­ე­რი მომ­ღერ­ლე­ბი - ანრი ჯო­ხა­ძე, ნო­დი­კო ტა­ტიშ­ვი­ლი, ლე­ვან ჯიბ­ლა­ძე, სა­ლო­მე ბა­კუ­რა­ძე, კახა კუ­ხი­ა­ნი­ძე, ქეთი ორ­ჯო­ნი­კი­ძე, ირი­ნა ბა­ი­რა­მაშ­ვი­ლი, გოგა მეს­ხი, მა­რი­ამ რო­მე­ლაშ­ვი­ლი და სხვე­ბი ეწ­ვივ­ნენ, რომ­ლებ­მაც სა­ქარ­თვე­ლო, რო­გორც უნი­ჭი­ე­რე­სი და ულა­მა­ზე­სი ერი, ისე გა­აც­ნეს მოლ­და­ვეთს და სხვა 25 ქვეყ­ნის დე­ლე­გა­ცი­ას. ახლა WORLD STAR 2014 წლის მზა­დე­ბა­ში ვარ.

- ბო­ლოს და ბო­ლოს, რო­მე­ლი ქვეყ­ნის მო­ქა­ლა­ქე ხარ?

- მე ქარ­თვე­ლი ემიგ­რან­ტი ვარ. შე­მიძ­ლია, უარი ვთქვა სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბა­ზე, მაგ­რამ ამას არ გა­ვა­კე­თებ. ყო­ველ­წლი­უ­რად 12 ქვე­ყა­ნა­ში, სხვა­დას­ხვა მუ­სი­კა­ლურ სა­ერ­თა­შო­რი­სო კონ­კურ­სზე ჟი­უ­რის წევ­რად მიწ­ვე­ვენ და ალ­ბათ და­მე­თან­ხმე­ბით, რომ არ არის სა­სურ­ვე­ლი, თუ ასე წარ­მად­გე­ნენ: "ეკა­ტე­რი­ნე ჩი­ტაშ­ვი­ლი - მოლ­და­ვე­თი".

- უცხო ქვე­ყა­ნა­ში თავს კომ­ფორ­ტუ­ლად გრძნობ?

- მოლ­და­ვე­თი სტუ­მარ­თმოყ­ვა­რე და ეროვ­ნუ­ლი ტრა­დი­ცი­ე­ბის მქო­ნე ქვე­ყა­ნაა. გარ­შე­მო მყო­ფე­ბის­გან სი­კე­თე­სა და სით­ბოს ვგრძნობ. პა­ტივს მცე­მენ, რო­გორც ქარ­თველს. მე არ ვარ მოლ­და­ვე­თის სტუ­მა­რი, ამ ქვეყ­ნის­თვის ოჯა­ხის წევ­რი­ვით ვარ.

- მოლ­და­ვეთ­ში შო­უ­ბიზ­ნე­სი რა დო­ნე­ზეა გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი?

- მა­ღალ დო­ნე­ზეა ამუ­შა­ვე­ბუ­ლი კორ­პო­რა­ტი­უ­ლი, საკ­ლუ­ბო გა­სარ­თო­ბი ღო­ნის­ძი­ე­ბე­ბის ბა­ზა­რი, რო­მელ­საც არ­ტის­ტე­ბის­თვის არც ისე მცი­რე შე­მო­სა­ვა­ლი მო­აქვს. მოკ­ლედ, შოუც კეთ­დე­ბა და ბიზ­ნე­სიც, მაგ­რამ არა - დიდი. ნე­ბის­მი­ე­რი მოლ­და­ვე­ლი "ვარ­სკვლა­ვის" ჰო­ნო­რა­რი 1.000-1.500 ევ­რომ­დეა. არ არის კონ­ცერ­ტე­ბის დე­ფი­ცი­ტი.

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში 2011 წელს ჩა­ა­ტა­რე მუ­სი­კა­ლუ­რი კონ­კურ­სი' - "გოლ­დენ ტა­ლან­ტი"... რას იტყვი ამის შე­სა­ხებ?

- "გოლ­დენ ტა­ლან­ტი" სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­ტე­ლე­ვი­ზიო მუ­სი­კა­ლუ­რი კონ­კურ­სია, რომ­ლის ავ­ტო­რი და ლი­ცენ­ზი­ის მფლო­ბე­ლი გახ­ლა­ვართ. ეს პრო­ექ­ტი 2011 წელს სა­ქარ­თვე­ლო­ში მყო­ფი სა­ორ­გა­ნი­ზა­ციო ჯგუ­ფის დახ­მა­რე­ბით გან­ხორ­ცი­ელ­და, მე კი "გოლ­დენ ტა­ლან­ტის" გე­ნე­რა­ლუ­რი პრო­დი­უ­სე­რი გახ­ლდით. ბა­თუმ­ში მხო­ლოდ 3 თვე ვი­ყა­ვით, მაგ­რამ მა­ნამ­დე ამ პრო­ექ­ტზე მთე­ლი 12 თვე ვი­მუ­შა­ვე - ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა გა­ვა­ფორ­მე 25 ქვეყ­ნის ტე­ლე­კომ­პა­ნი­ას­თან, რომ­ლებ­მაც შიდა შე­სარ­ჩე­ვი ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი ტუ­რე­ბი ჩა­ა­ტა­რეს და თა­ვი­ან­თი კონ­კურ­სან­ტე­ბი ფი­ნალ­ში წარ­მოგ­ვიდ­გი­ნეს. ასე­ვე, სა­კუ­თარ ქვეყ­ნებ­ში უზ­რუნ­ველ­ყვეს "გოლ­დენ ტა­ლან­ტის" ტე­ლეტ­რანსლა­ცია. სა­კონ­ცერ­ტო პროგ­რა­მის­თვის და ჟი­უ­რი­ში სა­მუ­შა­ოდ მო­ვიწ­ვიე მსოფ­ლიო ვარ­სკვლა­ვე­ბი - ჯგუ­ფი "ბლუ", ევა სი­მონ­სი, ამე­რი, შონ­ტე­ლი, კეტი რა­ი­ნი, ქრის უი­ლი­სი, სანსტრო­უქ პრო­ჯექ­ტი და სხვე­ბი. მო­ვიწ­ვიე ღო­ნის­ძი­ე­ბის ინ­გლი­სუ­რე­ნო­ვა­ნი წამ­ყვა­ნი, "მის ლიტ­ვა" - იურ­გი­ტა იურ­კუ­ტე. სცე­ნის დი­ზა­ი­ნი არ­ქი­ტექ­ტორ-დი­ზა­ი­ნერს, ნა­ტა­ლია კომ­ლე­ვას და­ვამ­ზა­დე­ბი­ნე. სას­ცე­ნო დე­კო­რა­ცი­ის­თვის უკ­რა­ი­ნი­დან იქნა ჩა­მო­ტა­ნი­ლი "ლედ ეკ­რა­ნე­ბი" და ა.შ. მოკ­ლედ, პრო­ექ­ტი სა­ქარ­თვე­ლო­ში პრაქ­ტი­კუ­ლად, გამ­ზა­დე­ბუ­ლი ჩა­მო­ვი­ტა­ნე. ქარ­თველ ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რებს მხო­ლოდ მხარ­დამ­ჭე­რე­ბის მო­ძი­ე­ბა და "გოლ­დენ ტა­ლან­ტის" სა­ქარ­თვე­ლოს ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი ტუ­რის შე­დე­გად, სა­ქარ­თვე­ლოს წარ­მო­მად­გენ­ლის შერ­ჩე­ვა, სცე­ნის და სა­კონ­ცერ­ტო ად­გი­ლის ორ­გა­ნი­ზე­ბა და ჩემ მიერ მოწ­ვე­უ­ლი ვარ­სკვლა­ვე­ბის, კონ­კურ­სან­ტე­ბი­სა და 25 ქვეყ­ნის დე­ლე­გა­ცი­ის მი­ღე­ბა-სტუმ­რო­ბა ევა­ლე­ბო­დათ. პრო­ექ­ტის ტე­ლე­პარტნი­ო­რი ტე­ლე­კომ­პა­ნია "იმე­დი" გახ­ლდათ. სამ­წუ­ხა­როდ, არა­საკ­მა­რი­სი და­ფი­ნან­სე­ბის გამო, პრო­ექ­ტის ყო­ველ­წლი­უ­რად ჩა­ტა­რე­ბა ქარ­თველ­მა ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რებ­მა ვერ შეძ­ლეს. სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის ნა­ად­რე­ვი აღ­მოჩ­ნდა ასე­თი მას­შტა­ბუ­რი მუ­სი­კა­ლუ­რი პრო­ექ­ტის მას­პინ­ძლო­ბა.

- რო­გორც მახ­სოვს, ქარ­თვე­ლე­ბი ცოტა არ იყოს, უკ­მა­ყო­ფი­ლო­ე­ბი იყ­ვნენ ამ ფეს­ტი­ვა­ლით...

- ასე­თი რამ არ მახ­სოვს, მაგ­რამ და­მერ­წმუ­ნეთ, პრო­ექ­ტი ნამ­დვი­ლად თა­ნა­მედ­რო­ვე და გე­მოვ­ნე­ბი­ა­ნი იყო. გა­ნა­წყე­ნე­ბუ­ლი ალ­ბათ ქარ­თვე­ლი "ვარ­სკვლა­ვე­ბი" დარ­ჩნენ, რად­გა­ნაც სა­კონ­ცერ­ტო პროგ­რა­მა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა არ ჰქონ­დათ. ჰოდა, გა­ნა­წყე­ნე­ბუ­ლე­ბი, კონ­კურ­სის დო­ნე­ზე ალა­პა­რაკ­დნენ მა­ნამ­დე, ვიდ­რე ეთერ­ში გა­ვი­დო­დით... ჩემი აზ­რით, ეს პრო­ექ­ტი "ახალ ტალ­ღას" ან "სლა­ვი­ანსკი ბა­ზარს" არ უნდა დამ­სგავ­სე­ბო­და, სა­დაც მხო­ლოდ 80-90 წლე­ბის რუ­სუ­ლე­ნო­ვან რე­პერ­ტუ­არს აჟ­ღე­რე­ბენ. რუ­სე­თი წლე­ბია, ცდი­ლობს, შე­ვი­დეს ევ­რო­პის მუ­სი­კა­ლურ ბა­ზარ­ზე, მაგ­რამ ამა­ოდ! მი­ხა­რია, რომ ჩვენ სა­ლო­მე ქა­თა­მა­ძე გა­ვა­ცა­ნით 25 ქვე­ყა­ნას, რო­გორც უნი­ჭი­ე­რე­სი და პერ­სპექ­ტი­უ­ლი ქარ­თვე­ლი მომ­ღე­რა­ლი. თუ არ ჩავ­თვლით ფი­ნან­სურ პრობ­ლე­მებს, პრო­ექ­ტმა წარ­მა­ტე­ბუ­ლად ჩა­ი­ა­რა, რის­თვი­საც უდი­დე­სი მად­ლო­ბა მინ­და გა­და­ვუ­ხა­დო ტე­ლე­კომ­პა­ნია "იმედს". რომ არა მათი ნდო­ბა და მხარ­და­ჭე­რა, "გოლ­დენ ტა­ლან­ტი", რო­გორც სა­ტე­ლე­ვი­ზიო პრო­ექ­ტი, ვერ შედ­გე­ბო­და.

- ამ ფეს­ტი­ვალ­ზე სა­ლო­მე ქა­თა­მა­ძემ გა­ი­მარ­ჯვა და თუ არ ვცდე­ბი, გა­ნა­წყე­ნე­ბუ­ლი დარ­ჩა ნუკა გვა­ლია...

- სა­ლო­მე ნი­ჭი­ე­რი და პერ­სპექ­ტი­უ­ლი მომ­ღე­რა­ლია. ის მე­ო­რე ად­გილ­ზე გა­ვი­და, გა­მარ­ჯვე­ბა კი მოლ­დო­ველ პა­ველ პარ­ფე­ნის ხვდა წი­ლად, რო­მე­ლიც "ევ­რო­ვი­ზია 2012"-ის ფი­ნა­ლის­ტი გახ­ლდათ. პა­ვე­ლი პო­პუ­ლა­რუ­ლი და უკვე შემ­დგა­რი "ვარ­სკვლა­ვია" სა­კუ­თარ ქვე­ყა­ნა­ში... რაც შე­ე­ხე­ბა ნუკა გვა­ლი­ას, ის სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩემი ფა­ვო­რი­ტი მომ­ღე­რა­ლია. სამ­წუ­ხა­როდ, "გოლ­დენ ტა­ლან­ტის" სა­ერ­თა­შო­რი­სო კონ­კურ­სის ფი­ნალ­ში ვერ მოხ­ვდა, მაგ­რამ ეს სა­ქარ­თვე­ლოს ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი შე­სარ­ჩე­ვი ტუ­რის ჟი­უ­რის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით მოხ­და. ქუ­ლე­ბი ხომ მა­თე­მა­ტი­კაა: ზოგს დღეს გა­უ­მარ­თლებს, ზოგს - ხვალ. ნუ­კას აუ­ცი­ლებ­ლად ვი­ხი­ლავთ დიდ სცე­ნა­ზე, ამის მჯე­რა! ის არაფ­რით ჩა­მო­უ­ვარ­დე­ბა MTV-ის ნე­ბის­მი­ერ მსოფ­ლიო ვარ­სკვლავს. იმე­დი მაქვს, ნუ­კას გა­მო­უჩ­ნდე­ბა პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი მუ­სი­კა­ლუ­რი პრო­დი­უ­სე­რი, რო­მე­ლიც შეძ­ლებს ინ­ვეს­ტო­რის მო­ძი­ე­ბას და რო­მე­ლი­მე ევ­რო­პულ ლე­იბლკომ­პა­ნი­ას­თან ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბის გა­ფორ­მე­ბას.

- ქარ­თვე­ლებ­თან ნაკ­ლე­ბად თა­ნამ­შრობ­ლობ, არა?

- კი, იშ­ვი­ა­თად. ჩემი ძი­რი­თა­დი საქ­მი­ა­ნო­ბა სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­კონ­ცერ­ტო კომ­პა­ნია Maximum-ის მარ­თვაა. ჩვენ ორ­გა­ნი­ზე­ბას ვუ­წევთ მსოფ­ლიო ვარ­სკვლა­ვე­ბის ტუ­რებს სხვა­დას­ხვა ქვე­ყა­ნა­ში, ვმარ­თავთ მას­შტა­ბურ კონ­ცერ­ტებს. სა­ქარ­თვე­ლო­და­ნაც ხში­რად მი­კავ­შირ­დე­ბი­ან, მაგ­რამ ამას თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის ინ­ტენ­სი­უ­რი სახე არ აქვს, უფრო ხში­რად, ინ­ფორ­მა­ცი­ის მო­პო­ვე­ბის მიზ­ნით მომ­მარ­თა­ვენ. პრო­მო­უ­ტე­რებს აინ­ტე­რე­სებთ ამა თუ იმ ცნო­ბი­ლი "ვარ­სკვლა­ვის" ჰო­ნო­რა­რის ოდე­ნო­ბა და მოწ­ვე­ვის პი­რო­ბე­ბი. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, მსოფ­ლიო ვარ­სკვლა­ვე­ბის ჰო­ნო­რა­რის გა­დახ­დას და ხა­რის­ხი­ა­ნი კონ­ცერ­ტის გა­მარ­თვას სპონ­სო­რის მო­ძი­ე­ბა და და­ფი­ნან­სე­ბა სჭირ­დე­ბა, სა­ქარ­თვე­ლო­ში კი სპონ­სო­რე­ბის დე­ფი­ცი­ტია. ბოლო წლებ­ში, ჩემი ორ­გა­ნი­ზე­ბით რამ­დე­ნი­მე პო­პუ­ლა­რუ­ლი ადა­მი­ა­ნი ეწ­ვია სა­ქარ­თვე­ლოს, კერ­ძოდ: ტო­მას ან­დერ­სი, ტი­მა­ტი, ოტ­ტო­ვა­ნი, ბუმ­ბოქ­სი, 19 სექ­ტემ­ბერს კი თბი­ლისს ჯგუ­ფი "რეფ­ლექ­სი" ეწ­ვე­ვა.

- რო­გორ ფიქ­რობ, შენი წარ­მა­ტე­ბა რამ გა­ნა­პი­რო­ბა?

- ჩემს წარ­მა­ტე­ბად, სა­ერ­თა­შო­რი­სო ას­პა­რეზ­ზე მიღ­წე­უ­ლი რე­პუ­ტა­ცია მი­მაჩ­ნია, რაც დიდ სტი­მულს მაძ­ლევს, რომ კი­დევ უფრო მეტი გა­ვა­კე­თო. ის, რომ კომ­პე­ტენ­ტუ­რი და პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი მენ­დო­ბი­ან, პა­ტივს მცე­მენ და მა­ფა­სე­ბენ, ეს ჩემ­თვის შე­უ­ფა­სე­ბე­ლი გან­ძია. მე მიყ­ვარს ჩემი საქ­მი­ა­ნო­ბა და პა­ტივს ვცემ თი­თო­ე­ულ იმ ადა­მი­ანს, ვინც ჩემ გარ­შე­მო იმ­ყო­ფე­ბა. ჰოდა, როცა გას­ცემ პო­ზი­ტივს, ის აუ­ცი­ლებ­ლად, სა­სი­კე­თოდ და­გიბ­რუნ­დე­ბა. წარ­მა­ტე­ბის მი­საღ­წე­ვად კი­დევ ერთი სა­ი­დუმ­ლო მაქვს: ვმუ­შა­ობ 24 სა­ა­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში. თუ ვი­ღა­ცის სა­მუ­შაო დრო­ის ხან­გრძლი­ვო­ბა 10-12 სა­ა­თით შე­მო­ი­ფარ­გლე­ბა, მე ვა­ორ­მა­გებ სა­მუ­შაო დროს და შე­დე­გიც მე­ტია. ვარ უშუ­ა­ლო ადა­მი­ა­ნი და კა­ტე­გო­რი­უ­ლად გა­ვურ­ბი­ვარ ამ­პარ­ტა­ვან, სხვი­სი კრი­ტი­კით, სა­კუ­თა­რი თა­ვის წარ­მო­ჩე­ნის მცდე­ლო­ბით ატ­ლი­კი­ნე­ბულ ხალ­ხს!

- ცოტა რამ ოჯახ­ზეც გვი­თხა­რი...

- მყავს 3 შვი­ლი: ანა, ივა, და ირინ­კა. ანა და ივა სტუ­დენ­ტე­ბი არი­ან, ირინ­კა კი სა­მო­დე­ლო სა­რეკ­ლა­მო სა­კონ­ცერ­ტო კომ­პა­ნია Maximum-ის დი­რექ­ტო­რია სა­ქარ­თვე­ლო­ში, ხში­რად ატა­რებს საკ­ლუ­ბო ღო­ნის­ძი­ე­ბას. ის სა­მე­დი­ცი­ნო უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში სწავ­ლობს, მაგ­რამ მგო­ნია, რომ მო­მა­ვალ­ში ჩემი კომ­პა­ნი­ი­სა და პრო­ექ­ტე­ბის მარ­თვით და­კავ­დე­ბა... და­ბო­ლოს, მინ­და გი­თხრათ, რომ ამ­ჟა­მად ვმუ­შა­ობ წიგნ­ზე, რო­მელ­საც "პრო­დი­უ­სე­რის აღ­სა­რე­ბას" და­ვარ­ქმევ. წიგ­ნი სა­ვა­რა­უ­დოდ, 2016 წელს, რუ­სულ და ინ­გლი­სურ ენებ­ზე გა­მო­ი­ცე­მა.

ლალი ფა­ცია

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)