"უნდა ვა­ღი­ა­რო - გა­ო­ცე­ბუ­ლი დავ­რჩი იმ რე­აქ­ცი­ე­ბის გამო, რომ­ლე­ბიც მოჰ­ყვა პატ­რი­არ­ქის წლე­ვან­დელ სა­შო­ბაო ეპის­ტო­ლეს. კერ­ძოდ კი ამ წე­რი­ლის იმ ნა­წილს, რო­მე­ლიც შე­ე­ხე­ბო­და სუ­რო­გა­ტულ დე­დო­ბას, "ინ ვიტ­რო" გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბა­სა და აბორ­ტს" - ასე ეხ­მა­უ­რე­ბა პატ­რი­არ­ქის სა­შო­ბაო ეპის­ტო­ლეს ამი­ერ­კავ­კა­სი­ის ლა­თი­ნუ­რი წე­სის კა­თო­ლი­კე­თა სა­მო­ცი­ქუ­ლო ად­მი­ნის­ტრა­ტო­რი, ეპის­კო­პო­სი ჯუ­ზე­პე პა­ზო­ტო. Ambebi.ge უც­ვლე­ლად გთა­ვა­ზობთ ჯუ­ზე­პე პა­ზო­ტოს გა­მოხ­მა­უ­რე­ბას, რო­მე­ლიც მან Facebook-ის სა­შუ­ა­ლე­ბით გა­ავ­რცე­ლა.

"ზო­გა­დად და მოკ­ლედ მსურს ვთქვა შემ­დე­გი:

1. ეპის­ტო­ლე მო­ვის­მი­ნე პირ­და­პი­რი ეთე­რით და დამ­რჩა ზო­გა­დად პო­ზი­ტი­უ­რი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა. ამ ეპის­ტო­ლეს ჩა­ნა­ფიქ­რში მსჯავრზე მე­ტად ამო­ვი­კი­თხე მწყემ­სის ზრუნ­ვა, რო­მე­ლიც სვამს კი­თხვას, თუ რა შე­დე­გე­ბი შე­იძ­ლე­ბა მოჰ­ყვეს იმ არ­ჩე­ვანს, რა­საც აკე­თებს დღე­ვან­დე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა. ყუ­რა­დღე­ბით გა­და­ვი­კი­თხე ეპის­ტო­ლე დღე­საც და ჩემი აზ­რით, ზო­გი­ერ­თი გა­მო­ნათ­ქვა­მი არ არის კარ­გად ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი და ცუდი ინ­ტერპრე­ტა­ცი­ის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას იძ­ლე­ვა (მაგ.: "შე­იძ­ლე­ბა ოჯა­ხი იყოს ბედ­ნი­ე­რი, სა­დაც სუ­რო­გა­ტი დე­დის მიერ და­ბა­დე­ბუ­ლი ბავ­შვი იზ­რდე­ბა?", "პრობ­ლე­მა­ტურ­ნი იქ­ნე­ბი­ან ის ბავ­შვე­ბიც, რომ­ლე­ბიც ხე­ლოვ­ნუ­რი გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბით და­ი­ბად­ნენ..." და სხვ.), მაგ­რამ, პირ­ვე­ლი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მა­ინც უც­ვლე­ლი დამ­რჩა.

2. ბი­ო­ე­თი­კუ­რი პრობ­ლე­მე­ბი ის დიდი არე­ა­ლია, რო­მელ­ზე­დაც ეკ­ლე­სი­ებს მარ­თებთ თა­ვი­ან­თი სი­ტყვის თქმა და ყო­ველ­გვა­რი წი­ნას­წარ­შექ­მნი­ლი მსჯავ­რი­სა­გან თა­ვი­სუ­ფალ­ნი უნდა სვამ­დნენ კი­თხვებს იმა­ზე, თუ რამ­დე­ნად ერ­თგულ­ნი არი­ან იმ ხედ­ვი­სა, რო­მე­ლიც ღმერ­თს აქვს ადა­მი­ან­ზე. ის, რა­საც სა­ზო­გა­დო­ე­ბა ფიქ­რობს, მა­ში­ნაც კი, როცა უმ­რავ­ლე­სო­ბა­ზეა ლა­პა­რა­კი, ყო­ველ­თვის როდი შე­იძ­ლე­ბა იყოს მი­სა­ღე­ბი, მა­ში­ნაც კი, თუ ეს გახ­დე­ბა არა­პო­პუ­ლა­რო­ბის მი­ზე­ზი. ეკ­ლე­სი­ას აქვს უფ­ლე­ბა და მო­ვა­ლე­ო­ბა ილა­პა­რა­კოს ეთი­კა­ზე, რო­გორც სა­კუ­თარ მორ­წმუ­ნე­ებ­თან, ასე­ვე, ნე­ბის­მი­ერ ადა­მი­ან­თან, და დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი უნდა იყოს იმა­ში, რომ ამ­გვა­რად შე­აქვს თა­ვი­სი წვლი­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ზრდა­სა და აღ­ზრდა­ში.

3. ამ ბოლო წლებ­ში კა­თო­ლი­კე ეკ­ლე­სი­ამ მარ­თლმა­დი­დე­ბელ ეკ­ლე­სი­ას­თან თა­ნამ­შრომ­ლო­ბით სა­ქარ­თვე­ლო­ში, შეძ­ლეს ერ­თობ­ლი­ვად ემ­სჯე­ლათ ზო­გი­ერთ ბი­ო­ე­თი­კურ სა­კი­თხზე და მრა­ვა­ლი სა­ერ­თო ხედ­ვა აღ­მო­ა­ჩი­ნეს; ამი­სათ­ვის მო­წყო­ბილ იქნა სა­ერ­თა­შო­რი­სო სიმ­პო­ზი­უ­მე­ბი (ბოლო მათ­განს ად­გი­ლი ჰქონ­და 2013 წლის ოქ­ტომ­ბერ­ში, სუ­რო­გა­ტულ დე­დო­ბა­ზე). ერთი შე­ხედ­ვით, მო­ნა­წი­ლე­თა და­ბა­ლი რი­ცხვის გამო, ზედ­მე­ტად მა­ღალ და არა­აქ­ტუ­ა­ლურ თე­მებ­თან გვქონ­და საქ­მე; არა­და, რო­გორც აღ­მოჩ­ნდა ძალ­ზე სა­ჭირ­ბო­რო­ტო ყო­ფი­ლა. მი­მაჩ­ნია, რომ ეკ­ლე­სი­ამ ყო­ველ­თვის სი­ფა­ქი­ზით და პა­ტი­ვის­ცე­მით უნდა შე­ხე­დოს დე­დო­ბის წყურ­ვილს (არა "უფ­ლე­ბას"), რაც ყო­ველ ქალ­შია, და შთა­მო­მავ­ლო­ბის წყურ­ვილს (არა "უფ­ლე­ბას"), რაც ყო­ველ ოჯახ­შია.

4. ვფიქ­რობ, რომ ყვე­ლა­სათ­ვის ნა­თე­ლი უნდა იყოს ის, რომ შვი­ლე­ბი ღმერ­თის სა­ჩუ­ქა­რია ყო­ველ­თვის, რაგ­ვა­რა­დაც არ უნდა ხდე­ბო­დეს მათი გა­ჩე­ნა. სა­ჭი­როა მათი, რო­გორც ღვთის შვილ­თა ღირ­სე­ბის მა­ტა­რე­ბელ­თა მი­ღე­ბა (ამა­ში მდგო­მა­რე­ობს აბორ­ტის და­უშ­ვებ­ლო­ბა), რა­მე­ნა­ი­რი დის­კრი­მი­ნა­ცი­ის გა­რე­შე (იქ­ნე­ბა ეს რე­ლი­გუ­რი, რა­სობ­რი­ვი, სო­ცი­ა­ლუ­რი კუთ­ვნი­ლე­ბის, ჯან­მრთე­ლო­ბის თუ გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბის ხერ­ხის ნიშ­ნით). და­უშ­ვე­ბე­ლია და­თან­ხმე­ბა იმ მო­საზ­რე­ბას­თან, თით­ქოს წი­ნაპ­რე­ბის რა­ი­მე ცოდ­ვა გა­და­დი­ო­დეს შთა­მო­მავ­ლო­ბა­ზე. სა­კუ­თარ ცოდ­ვებ­ზე თი­თე­უ­ლი თა­ვად აგებს პა­სუხს ღმერ­თის წი­ნა­შე.

5. მიჩ­ნდე­ბა კი­თხვა, ხომ არ შე­იძ­ლე­ბა იქ­ცეს ეს ეპის­ტო­ლე ბი­ო­ე­თი­კუ­რი სა­კი­თხე­ბის კვლე­ვი­სა და ჩაღ­რმა­ვე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბად არა ემო­ცი­ე­ბით, არა­მედ იმ ცივი გო­ნე­ბით, რო­მე­ლიც გვეხ­მა­რე­ბა სა­კუ­თარ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებს პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით მო­ვე­კი­დოთ. რო­გორც კა­თო­ლი­კე ეკ­ლე­სი­ის მწყემ­სი სა­ქარ­თვე­ლო­ში, ვა­ცხა­დებ ჩემი ეკ­ლე­სი­ის მზა­ო­ბას, რათა სხვა კონ­ფე­სი­ებ­თან და სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ჯგუ­ფებ­თან ერ­თად ხელი შე­ვუ­წყოთ და ვი­თა­ნამ­შრომ­ლოთ ამ პრობ­ლე­მე­ბის უკეთ გა­საც­ნო­ბად.

6. იმი­სათ­ვის, რომ წარ­მო­ვა­ჩი­ნო, თუ რა­ო­დენ რთუ­ლია და ვრცე­ლი სუ­რო­გა­ტუ­ლი დე­დო­ბის სა­კი­თხი, აქვე მომ­ყავს, რო­გორც მა­გა­ლი­თი, იმ მოხ­სე­ნე­ბის ტექ­სტი ("დედა მხო­ლოდ ერ­თია"), რო­მე­ლიც ბოლო სიმ­პო­ზი­უმ­ზე წა­ი­კი­თხა მოწ­ვე­ულ­მა პრო­ფე­სორ­მა ასუნ­ტა მო­რეს­მა. ამ ქალ­ბა­ტონს ავა­ლია წარ­მო­ად­გი­ნოს იტა­ლი­ე­ლი ეპის­კო­პო­სე­ბი სა­ხელ­მწი­ფო კო­მი­სი­ებ­ში ბი­ო­ე­თი­კურ სა­კი­თხებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით.

მ. ჯუ­ზე­პე პა­ზო­ტო

დედა მხო­ლოდ ერ­თია

1978 წლის ივ­ლი­სი შეგ­ვიძ­ლია ჩავ­თვა­ლოთ ე.წ. "ან­თრო­პო­ლო­გი­უ­რი სა­კი­თხის" და­წყე­ბის თა­რი­ღად, ანუ იმ რე­ვო­ლუ­ცი­ი­სა, რო­მე­ლიც კა­ცობ­რი­ო­ბას იმ ფუნ­და­მენტს უც­ვლის, რო­მელ­საც აქამ­დე ყვე­ლა­ნი ვიც­ნობ­დით.

1978 წლის ივ­ლის­ში და­ი­ბა­და ლუ­ი­ზა ბრა­უ­ნი, პირ­ვე­ლი ბავ­შვი, რო­მე­ლიც ჩა­ი­სა­ხა სინ­ჯა­რა­ში. პირ­ვე­ლად კა­ცობ­რი­ო­ბის ის­ტო­რი­ა­ში ჩა­სახ­ვა მოხ­და დე­დის მუც­ლის გა­რეთ.

ამ­გვა­რად და­ი­წყო IN VITRO გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბის ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც სა­შუ­ა­ლე­ბას იძ­ლე­ვი­ან ემ­ბრი­ო­ნი ჩა­მო­ყა­ლიბ­დეს ქა­ლის სხე­უ­ლის გა­რეთ, ლა­ბო­რა­ტო­რი­ა­ში, ორი გა­მე­ტის, სპერ­მა­ტო­ზო­ი­დი­სა (მამ­რო­ბი­თი) და კვერ­ცხუ­ჯრე­დის (მდედ­რო­ბი­თი) შე­ერ­თე­ბით: ჩა­სახ­ვა, რო­მე­ლიც ადა­მი­ა­ნის ხე­ლით ხორ­ცი­ელ­დე­ბა.

IN VITRO გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბით დას­რულ­და კონ­ტრა­ცე­პცი­ით და­წყე­ბუ­ლი გზა: ამ უკა­ნას­კნე­ლის შემ­თხვე­ვა­ში იყო ხორ­ცი­ე­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა შვი­ლე­ბის გა­რე­შე, ახლა კი, ხე­ლოვ­ნუ­რი გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბით, არი­ან შვი­ლე­ბი ხორ­ცი­ე­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბის გა­რე­შე. აქ ქრის­ტი­ა­ნებ­მა პირ­ვე­ლებ­მა ამო­ი­ღეს ხმა: კონ­ტრა­ცე­პცი­ის შემ­თხვე­ვა­ში ით­ქვა, რომ არ შე­იძ­ლე­ბო­და პროკ­რე­ა­ცი­ის გა­მო­ყო­ფა სექ­სუ­ა­ლუ­რო­ბი­სა­გან. ხოლო სინ­ჯა­რა­ში ჩა­სახ­ვა ცვლი­და კა­ცობ­რი­ო­ბის ფუნ­და­მენ­ტურ აქტს, რო­მე­ლიც აერ­თი­ა­ნებს ყო­ველ ადა­მი­ა­ნურ არ­სე­ბას (ყვე­ლა­ნი ჩა­სა­ხუ­ლე­ბი არი­ან კა­ცის­გან და ქა­ლის­გან დე­დის მუ­ცელ­ში), სა­ხი­ფა­თოდ ეც­ვლე­ბა რა­ღა­ცა ჩვენს ადა­მი­ა­ნურ ბუ­ნე­ბას.

ტექ­ნი­კუ­რად ხე­ლოვ­ნუ­რი გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბა არ არის უბ­რა­ლო გა­სე­ირ­ნე­ბა, არა­მედ ექ­სკლუ­ზი­უ­რად ქა­ლი­სათ­ვის მძი­მე ტვირ­თია.

მა­მა­კა­ცებ­მა მხო­ლოდ სპერ­მა უნდა გა­ი­ღონ მას­ტურ­ბა­ცი­ის სა­შუ­ა­ლე­ბით. ქა­ლე­ბი კი ჯერ ექ­ვემ­დე­ბა­რე­ბი­ან მძი­მე ჰორ­მო­ნა­ლურ ზე­მოქ­მედ­დე­ბას, რო­მე­ლიც მათ სა­შუ­ა­ლე­ბას აძ­ლევს გა­მო­ი­მუ­შა­ონ კვერ­ცხუ­ჯრე­დე­ბი. ბუ­ნებ­რი­ვად ქალი ერთ კვერ­ცხუ­ჯრედს გა­მო­ყოფს ერთ თვე­ში, ჰორ­მო­ნა­ლუ­რი ზე­მოქ­მე­დე­ბით კი გა­მო­ი­ყო­ფა უფრო მეტი.

ჰორ­მო­ნა­ლუ­რი ზე­მოქ­მე­დე­ბით მწიფ­დე­ბი­ან ფო­ლი­კუ­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც შე­ი­ცა­ვენ კვერ­ცხუ­ჯრე­დებს. ფო­ლი­კუ­ლე­ბის ას­პი­რა­ცი­ი­სათ­ვის ქალ­მა ოპე­რა­ცია უნდა გა­ი­კე­თოს ზო­გა­დი ანეს­თე­ზი­ი­თა და ღრმა სე­და­ცი­ით, ქი­რურ­გი აკე­თებს ფო­ლი­კუ­ლე­ბის ას­პი­რა­ცი­ას და მათთ­გან მი­ი­ღე­ბა კვერ­ცხუ­ჯრე­დე­ბი, რა­მო­დე­ნი­მე ერ­თე­უ­ლი­დან რა­მო­დე­ნი­მე ათე­უ­ლამ­დე.

ამ ეტაპ­ზე ბი­ო­ლო­გე­ბი ლა­ბო­რა­ტო­რი­ა­ში ახორ­ცი­ე­ლე­ბენ გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბას, სპერ­მა­ტო­ზო­ი­დე­ბი­სა და კვერ­ცხუ­ჯრე­დის ერ­თად მო­თავ­სე­ბით ან სპე­ცი­ა­ლუ­რი ხელ­სა­წყო­თი შე­ყავს სპერ­მა­ტო­ზო­ი­დი კვერ­ცხუ­ჯრედ­ში. გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბუ­ლი კვერ­ცხუ­ჯრე­დი იდე­ბა ინ­კუ­ბა­ტორ­ში და ელო­დე­ბი­ან რათა გა­მოჩ­ნდეს, იზ­რდე­ბა თუ არა, იწყებს გა­ყო­ფას თუ არა: თუ კი, მა­შინ ემ­ბრი­ო­ნი შე­იძ­ლე­ბა გა­და­ტა­ნილ იქ­ნეს ქა­ლის საშ­ვი­ლოს­ნო­ში.

IN VITRO გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბა არ კურ­ნავს სტე­რი­ლუ­რო­ბას (ამ ინ­ტერ­ვენ­ცი­ე­ბის შემ­დეგ მა­მა­კა­ცი და დე­და­კა­ცი სტე­რი­ლუ­რე­ბი რჩე­ბი­ან რო­გორც მა­ნამ­დე), არა­მედ გა­და­აქვს ჩა­სახ­ვა ქა­ლის სხე­უ­ლი­დან მის გა­რეთ.

მა­შა­სა­და­მე, სად არის პრობ­ლე­მა?

ფაქ­ტია, რომ ამ ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბით დე­დო­ბა იყო­ფა უფრო მეტ თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­ე­ბად, რო­დე­საც მა­ნამ­დე ერთი იყო დედა, ახლა შე­იძ­ლე­ბა იყ­ვნენ სამი ან ოთხი.

შე­საძ­ლე­ბე­ლია გე­ნე­ტი­კუ­რი დე­დის ყოფ­ნა, ანუ ის ვინც სა­კუ­თარ კვერ­ცხუ­ჯრედს იღებს.

ორ­სუ­ლი დედა (ან სუ­რო­გა­ტუ­ლი) ანუ ის, რო­მე­ლიც სა­კუ­თარ საშ­ვი­ლოს­ნოს სთა­ვა­ზობს.

შემ­დეგ კა­ნო­ნი­ე­რი დედა, ანუ ის ვინც უკ­ვე­თავს ბავ­შვს, და რო­მე­ლიც აღ­ზრდის მას.

შე­საძ­ლე­ბე­ლია ასე­ვე მე­ო­თხე დედა, რო­მე­ლიც კვერ­ცხუ­ჯრე­დე­ბის ნა­წილს სთა­ვა­ზობს, აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე გა­სა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბელ კვერ­ცხუ­ჯრედს შე­იძ­ლე­ბა გა­აჩ­ნდეს ორი ქა­ლის მო­დი­ფი­ცი­რე­ბუ­ლი დნმ. ეს ძა­ლი­ან იშ­ვი­ა­თი ტექ­ნო­ლო­გი­აა, რომ­ლის გან­ვი­თა­რე­ბა­საც ფიქ­რო­ბენ და უკვე და­ი­ბად­ნენ ბევ­რი ბავ­შვე­ბი სამი ადა­მი­ა­ნის დნმ.-ით. ამ ტი­პის ექ­სპე­რი­მენ­ტე­ბი შე­წყვი­ტეს, რად­გა­ნაც ანო­მა­ლი­ე­ბის შემ­თხვე­ვე­ბი მრა­ვა­ლია.

და­ვუბ­რუნ­დეთ დე­დებს: არანკლებ სამი. შემ­დეგ არი­ან მა­მე­ბი: ერთი ბი­ო­ლო­გი­უ­რი, რო­მე­ლიც იღებს სა­კუ­თარ სპერ­მას, მე­ო­რე სუ­რო­გა­ტუ­ლი, რო­მე­ლიც სუ­რო­გა­ტუ­ლი დე­დის მე­უღ­ლეა, და შემ­დეგ კა­ნო­ნი­ე­რი, რო­მელ­მაც შე­უკ­ვე­თა ბავ­შვი და რო­მელ­თა­ნაც გა­იზ­რდე­ბა პა­ტა­რა.

მა­შა­სა­და­მე საქ­მე გვაქვს ექვს მშო­ბელ­თან (შვი­დი თუკი ემა­ტე­ბა კვერ­ცხუ­ჯრედ­ზე იშ­ვი­თი მა­ნი­პუ­ლა­ცი­ე­ბის ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბი). მაგ­რამ თუ ადა­მი­ანს ბევ­რი მშო­ბე­ლი ყავს, ეს ნიშ­ნავს რომ ობო­ლია.

კვერ­ცხუ­ჯრე­დე­ბი და სპერ­მა არა­სო­დეს არის უფა­სო და უან­გა­როდ გა­ღე­ბუ­ლი, ნა­ყი­დია და გა­ყი­დუ­ლი. სა­კუ­თა­რი კვერ­ცხუ­ჯრე­დე­ბის გა­სა­ყი­დად ქა­ლე­ბი ექ­ვემ­დე­ბა­რე­ბი­ან ხან­გრძლივ და სა­ხი­ფა­თო ზე­მოქ­მე­დე­ბას, რო­მელ­ზეც მხო­ლოდ ფუ­ლის გამო თან­ხმდე­ბი­ან, ისე­ვე რო­გორც მხო­ლოდ ფუ­ლის გამო ხდე­ბა სა­კუ­თა­რი საშ­ვი­ლოს­ნოს გა­ქი­რა­ვე­ბა სუ­რო­გა­ტუ­ლი დე­დობ­რი­ო­ბის დროს.

რო­დე­საც არი­ან ყვე­ლა ეს მშობ­ლე­ბი, ლა­პა­რა­კო­ბენ "კო­ლა­ბო­რა­ცი­ულ რეპ­რო­დუქ­ცი­ა­ზე": ზოგ­ჯერ კვერ­ცუ­ჯრე­დე­ბი და სპერ­მა გა­ი­ცე­მა დე­ბის, ბი­ძაშ­ვი­ლე­ბის, ძმე­ბის მიერ და ასე იქ­მნე­ბა ისე­თი ნა­თე­სა­უ­რი კავ­ში­რე­ბი, რომ­ლე­ბიც მა­ნამ­დე არ არ­სე­ბობ­და და ამი­ტო­მაც არ არ­სე­ბობს სი­ტყვე­ბი მათ გან­სა­მარ­ტა­ვად. თუ ბავ­შვი იბა­დე­ბა იქ ქა­ლის კვერ­ცხუ­ჯრე­დი­დან, რომ­ლის დაც საშ­ვი­ლოს­ნოს გა­ი­ღებს ორ­სუ­ლო­ბი­სათ­ვის, რომ­ლის იქ­ნე­ბა შვი­ლი?

რა­ხან ჩა­სახ­ვა ლა­ბო­რა­ტო­რი­ა­ში ხდე­ბა, მისი შეკ­ვე­თა შე­უძ­ლი­ათ ჰო­მო­სექ­სუ­ალ წყვი­ლებს, მამ­რო­ბით­სა თუ მდედ­რო­ბითს, ან კი­დევ და­უ­ქორ­წი­ნე­ბელ ადა­მი­ა­ნებ­საც: ამ­გვა­რად დე­დობ­რი­ო­ბა იქ­ცე­ვა "Gender Neutral".

ჩვენ ვართ მამ­რო­ბი­თი ან მდედ­რო­ბი­თი სქე­სის ინ­დი­ვი­დე­ბი უკვე ზი­გო­ტად ყოფ­ნის პე­რი­ო­დი­დად. არ არ­სე­ბო­ბენ სა­შუ­ა­ლო სქე­სის ემ­ბრი­ო­ნე­ბი. სქე­სობ­რი­ვი გან­სხვა­ვე­ბა გა­მო­ი­ხა­ტე­ბა პროკ­რე­ა­ცი­ა­ში: მხო­ლოდ მამრსა და მდედრს, მხო­ლოდ კაც­სა და ქალს შე­უძ­ლი­ათ შთა­მო­მავ­ლო­ბის მო­ცე­მა.

შთა­მო­მავ­ლო­ბის მო­ცე­მის გა­და­ტა­ნამ სხე­უ­ლი­დან ლა­ბო­რა­ტო­რი­ა­ში შე­იძ­ლე­ბა გვა­ფიქ­რე­ბი­ნოს, რომ მშობ­ლე­ბი არი­ან ისი­ნი ვინც შე­უკ­ვე­თეს შვი­ლი. ახლა კი მსოფ­ლი­ო­ში (კა­ლი­ფორ­ნი­ა­ში და ევ­რო­პა­ში) მო­სა­მარ­თლე­ე­ბი უშ­ვე­ბენ, რომ გან­სა­კუთ­რე­ბით მა­შინ როცა საქ­მე ეხე­ბა სუ­რო­გა­ტულ დე­დას, კა­ნო­ნი­ე­რი მშობ­ლე­ბი შე­იძ­ლე­ბა იყ­ვნენ ორზე მეტი.

ყო­ვე­ლი­ვე აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე IN VITRO გა­ნა­ყო­ფი­ე­რე­ბა კა­ცობ­რი­ო­ბის იმ და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბელ ნიშ­ნებს ცვლის, რომ­ლებ­საც აქამ­დე ვიც­ნო­ბით.

ეს არის ან­თრო­პო­ლო­გი­უ­რი სა­კი­თხი, რწმე­ნი­სა კი არა, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა რომ აქამ­დე მხო­ლოდ ქრის­ტი­ა­ნე­ბი იცა­ვენ ადა­მი­ა­ნურ ბუ­ნე­ბას.

მო­მავ­ლის კა­ცობ­რი­ო­ბა ობო­ლი ინ­დი­ვი­დე­ბით წარ­მოდ­გე­ნი­ლი, ძა­ლი­ან მსუ­ბუ­ქი ოჯა­ხუ­რი კავ­ში­რე­ბით. აქამ­დე ნაც­ნო­ბი კა­ცობ­რი­ო­ბი­სა­გან ძა­ლი­ან გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი მაგ­რამ არა უკე­თე­სი.

ყვე­ლა­ფე­რი ეს ყვე­ლა­ნა­ირ ფა­სად შვი­ლის ყო­ლის სურ­ვი­ლის სა­ხე­ლით. მაგ­რამ შე­საძ­ლე­ბე­ლია რომ ყვე­ლა სურ­ვი­ლი გა­და­იქ­ცეს უფ­ლე­ბად? შე­საძ­ლე­ბე­ლია რომ შვილს მო­ე­პყრო რო­გორც უფ­ლე­ბას? შე­იძ­ლე­ბა უთხრა შვილს ჩემი უფ­ლე­ბა ხარ?

გა­ქი­რა­ვე­ბუ­ლი საშ­ვი­ლოს­ნო, შეკ­ვე­თი­ლი ორ­სუ­ლო­ბა, სუ­რო­გა­ტუ­ლი დე­დო­ბა:

მრა­ვა­ლი და გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი ექ­სპრე­სი­ე­ბი არ­სე­ბობს რომ­ლე­ბიც გვიყ­ვე­ბი­ან მსოფ­ლი­ო­ში ამ მუ­დამ უფრო მზარდ ფე­ნო­მენ­ზე.

ქალი რო­მე­ლიც ორ­სულ­დე­ბა ხდე­ბა კონ­ტე­ი­ნე­რი იმ ბავ­შვის­თვის რო­მე­ლიც და­ი­ბა­დე­ბა. მისი ფეხ­მძი­მო­ბა არის სამ­სა­ხუ­რი იმი­სათ­ვის ვინც გა­და­უ­ხა­და. ცხრა თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში მას უხ­სნი­ან, რომ მუ­ცელ­ში რო­მე­ლიც ეზ­რდე­ბა მისი შვი­ლი არ არის, არა­მედ უცხოა, უკვე სხვას ეკუთ­ვნის, იმას ვინც შე­უკ­ვე­თა და რო­მელ­საც მშო­ბი­ა­რო­ბის შემ­დეგ­ვე და­უთ­მობს ბავ­შვს. ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი გა­მო­კი­თხვე­ბით ყვე­ლა­ზე მტკივ­ნე­უ­ლი და მძი­მე ამ ქა­ლე­ბი­სათ­ვის ბავ­შვთან გან­შო­რე­ბაა. ეს ქა­ლე­ბი ყო­ველ­თვის ღა­რი­ბე­ბი არი­ან, გა­ნათ­ლე­ბის გა­რე­შე, წერა-კი­თხვის უცო­დი­ნარ­ნი. ძა­ლი­ან ძნე­ლია წარ­მო­იდ­გი­ნო შეძ­ლე­ბუ­ლი, საქ­მი­ა­ნი და კა­რი­ე­რა­ში წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ქალი , რო­მე­ლიც და­თან­ხმე­ბო­და ასე­თი სა­ხის ზე­მოქ­მე­დე­ბას.

ზო­გი­ერ­თი კვლე­ვე­ბი ლა­პა­რა­კო­ბენ წე­ლი­წად­ში 2 მი­ლი­არდ დო­ლა­რის ბრუნ­ვა­ზე ამ საქ­მე­ში. გა­ქი­რა­ვე­ბუ­ლი დე­დო­ბა 10 000 დო­ლა­რი­დან 35 000 დო­ლა­რამ­დე ჯდე­ბა. ამე­რი­კის შე­ერ­თე­ბულ შტა­ტებ­ში 80 000-100 000 $. აქე­დან ქა­ლებს ხვდე­ბა 1 ან 2 % გა­მომ­დი­ნა­რე კლი­ნი­კი­დან სა­დაც მზად­დე­ბა, ხორ­ცი­ელ­დე­ბა და მთავ­რდე­ბა ორ­სუ­ლო­ბა. სუ­რო­გა­ტი დე­დე­ბის გა­და­ბი­რე­ბა ყვე­ლა­ზე ხში­რად ინ­დო­ეთ­სა და უკ­რა­ი­ნა­ში ხდე­ბა.

სხვა­დას­ხვა ქვეყ­ნებ­ში კა­ნონ­მდებ­ლო­ბა სხვა­დას­ხვა­ნა­ი­რად ეპყრო­ბა ამ ფე­ნო­მენს.

იტა­ლი­ა­ში და­ი­ბა­და კო­მი­ტე­ტი "დედა მხო­ლოდ ერ­თია" გა­ქი­რა­ვე­ბუ­ლი საშ­ვი­ლოს­ნოს წი­ნა­აღ­მდეგ. ვა­წარ­მო­ებთ სა­ერ­თა­შო­რი­სო კავ­ში­რე­ბის ორ­გა­ნი­ზი­რე­ბას, კარ­გი იქ­ნე­ბო­და რომ ამ სიმ­პო­ზი­უ­მი­დან შექ­მნი­ლი­ყო კავ­ში­რი ჩვენს კო­მი­ტეტ­თან. აქ პო­ლი­ტი­კას არ ეხე­ბა საქ­მე, იგი აერ­თი­ა­ნებს ყვე­ლას ვინც ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბა ამ საქ­მი­ა­ნო­ბას.

ასუნ­ტა მო­რე­სი. პე­რუ­ჯა."