19
ივნისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
"ყველა ნამუშევრის ქვეტექსტი სიცოცხლისთვის ბრძოლას ეთმობა, გამარჯვების სურვილს" - გვეუბნება მამუკა ფიფია, მხატვარი საინტერესო და მრავალფეროვანი შემოქმედებით. ამბობს, რომ ხატვა ძალიან დიდი ხნის წინ დაიწყო და პირველად ეს ნიჭი ჯერ ოჯახში, შემდეგ კი სკოლაში შეამჩნიეს. სამხატვრო სკოლაში არ უვლია.
- ბატონო მამუკა, რა ასაკში დაიწყეთ ხატვა?
- ასაკი არ მახსოვს, ალბათ როგორც მხატვრების უმეტესობამ ხატვა ძალიან ადრე დავიწყე. პირველად ხატვის ნიჭი მშობლებმა შეამჩნიეს, შემდეგ სკოლაში. ხატვა კლასელებზე კარგად გამომდიოდა და კედლის გაზეთებს მახატვინებდნენ. ასევე სკოლისთვის, ღონისძიებებისთვის საჭირო პლაკატებს, რაც ძალიან მეზარებოდა... ჩემთვის ვხატავდი სახლში, სამხატვრო სკოლაში არ მივლია, თუმცა გადაწყვეტილი მქონდა, რომ სკოლის დამთავრების მერე სამხატვრო აკადემიაში ჩამებარებინა... ამიტომ სკოლის დამთავრების მერე სოხუმში,(მე ოჩამჩირიდან გახლავართ) მხატვარ რამინ აფაქიძესთან მოვემზადე ხატვა-ფერწერაში და მომდევნო წელს წამოვედი თბილისში სამხატვრო აკადემიის მისაღებ გამოცდებზე ჩასაბარებლად...
- სოხუმში ყოფნა როგორ გახსენდებათ?
- სოხუმში 1990 წლის ოქტომბრიდან,1991 წლის აპრილამდე ვიყავი, ვცხოვრობდი მამიდას ოჯახში - ონერი და ნანი თოდუები... მათ გარეშე ძალიან გამიჭირდებოდა. მათი მადლიერი ვარ და მთელი ცხოვრება ვიქნები. რამინ აფაქიძე პირველი მხატვარი იყო, ვისაც შევხვდი. დღემდე უდიდესი მადლიერებით ვიხსენებ ამ დიდებულ ადამიანს. შესანიშნავი მხატვარი და პედაგოგიური ნიჭით დაჯილდოებული, არაერთი წარმატებული მხატვრის პედაგოგი იყო. მისგან მივიღე პირველი სერიოზული გაკვეთილები. შემდეგ კი თბილისში ჩამომყვა და სწორ გზაზე დამაყენა, რათა მისაღები გამოცდებისთვის მაქსიმალურად მომზადებული ვყოფილიყავი. მცდელობამ შედეგი გამოიღო და პირველივე წელს, დიდი კონკურსის მიუხედავად სტუდენტი გავხდი...
- სოხუმის, აფხაზეთის სილამაზემ თქვენზე გავლენა მოახდინა?
- რა თქმა უნდა... სოხუმი ულამაზესი ქალაქია. ჩვენი დიდი ტკივილი და მონატრება. სიმართლე გითხრათ, ისე წამოვედი იქიდან, რომ ბოლომდე ვერ მოვახერხე მისი სრულად და კარგად დათვალიერება... როგორც ზემოთ ვახსენე, სულ რამდენიმე თვე ვიყავი და ჩემი გრაფიკიდან გამომდინარე (პარალელურად ვვარჯიშობდი) თავისუფალი დრო ძალიან ცოტა მქონდა...
მახსოვს ზღვის და მთის შეზავებული ჰაერის სურნელი და სიმწვანე... მარადმწვანე მცენარეები, რომლებიც ზამთარშიც კი აცოცხლებდა ქალაქს. ასევე სოხუმისთვის დამახასიათებელი, პატარა, თეთრი, ლამაზი შენობები, რომელიც მარგალიტებივით ამკობდა ქალაქს. ზღვა რა თქმა უნდა ლურჯი და კამკამა.ზღვის გარეშე სოხუმი წარმოუდგენელია...
- სწავლის დასრულების შემდეგ ისევ ხელოვნებას გაჰყევით?
- სწავლის დასრულების შემდეგ რამდენიმე წელი საერთოდ არ მიხატია. მოგეხსენებათ,ძალიან ცუდი დრო იყო... მერე დავიწყე ხატწერა და საკმაო ხნის მანძილზე ამ დიდებული საქმით ვიყავი დაკავებული. რაც შეეხება ფერწერას, სულ მინდოდა დამეწყო, მაგრამ ხან შეკვეთების გამო ვერ ვახერხებდი, და ხან უბრალოდ არ მეხატებოდა. დაახლოებით ათი წლის წინ, ჩემს შვილს მარიამს დაბადების დღის საჩუქრად პორტრეტი დავუხატე. ეს რომ ჩემმა მეგობრებმა ნახეს, მირჩიეს, არ შემეწყვიტა მუშაობა და ასე დაიწყო კიდეც მომდევნო საინტერესო ეტაპი ჩემს შემოქმედებით ცხოვრებაში. საკმაო რაოდენობის ნამუშევრები დამიგროვდა და 2019 წელს მოვაწყვე პირველი პერსონალური გამოფენა, სახელწოდებით "როლი"... ერთობლივ გამოფენებზე, ადრეც და ახლაც, თუმც იშვიათად, მაინც ვიღებ მონაწილეობას. რაც შეეხება უცხოეთს, 2017 წელს ლიტვაში, პლენერში მივიღე მონაწილეობა, რის შემდეგაც, იქვე ჩემს მეგობართან დავით ბაძაღუასთან ერთად მოეწყო ორი მხატვრის გამოფენა. იმავე წელს ესპანეთში, საქართველოს კულტურის დღეებთან დაკავშირებულ გამოფენაზე სხვა მხატვრებთან ერთად, ერთობლივი გამოფენაც გვქონდა. ევროპაში მქონდა სხვა, არანაკლებ საინტერესო გამოფენა დაგეგმილი, მაგრამ სამწუხაროდ პანდემიამ ხელი შემიშალა. იმედი მაქვს, უახლოეს მომავალში განვახორციელებ დასახულ მიზნებს...
- ხატწერაზე რომ გვიამბოთ...
- სრულიად შემთხვევით დავიწყე. ხატების რეპროდუქციებს ფანერზე ვაკრავდი და საეკლესიო მაღაზიებში ვაბარებდი. ხშირ შემთხვევაში ჩაბარებაც ჭირდა. ერთ დღესაც ჩემმა მეგობარმა, დავით ქალებაშვილმა (ისიც მხატვარია და ამჟამად სასულიერო პირი) მითხრა: მამუკა რატომ წვალობ, როდესაც შეგიძლია შენ თვითონ დახატოო...
მე ვერ წარმომედგინა ხატი როგორ უნდა დამეხატა. თავისი რთული კანონიკა, მრავალსაუკუნოვანი ტრადიცია და განსხვავებული ტექნოლოგია აქვს. თვითონ ჰქონდა ცოტაოდენი გამოცდილება ამ საქმეში და მეც გამიზიარა. მეორე დღეს ვიყიდეთ პიგმენტები და საღებავიც დავტესტეთ. მაშინ სენაკში ვცხოვრობდი და დაახლოებით 2 თვის მერე, 4 ნამუშევარი ჩამოვიტანე და ვანახე ჩემს მეგობარს. ძალიან მოეწონა, სხვებმაც ნახეს და მის მერე სულ ვმუშაობ. ძირითადად შეკვეთებზე... პირველი კანკელის ხატები შევასრულე ფოთის ერთ-ერთი ტაძრისთვის. სენაკში რამდენიმე ტაძრის კანკელის ხატები. მარტვილშია რამდენიმე ხატი. ზუგდიდში ასევე. წალენჯიხის, სოფ.ოჭანეს დედათა მონასტერი. ასევე კერძო შეკვეთები, ტაძრებისთვის და ოჯახისთვის შუამთის მონასტრისთვის. აბანოთუბანთან მდებარე 40 მოწამეთა ტაძრისთვის კანკელის და დარბაზის ხატები.წმ.სამების ტაძრისთვის წმ.ვახტანგ გორგასლის ხატი და ანჩისხატის ასლი. ყველას ვერ ვიხსენებ. ბოლოს ჯვარცმის ხატი, წალკის რაიონის, სოფელ რეხასთვის... უცხოეთშიც საკმაოდ ბევრია...
- პარალელურად ფერწერა...
- ფერწერაში ორწლიანი პაუზა მქონდა.ზოგადად ფერწერის და ხატწერის შეთავსება ურთულესია. ორი მოლბერტი მაქვს. ვხუმრობ ხოლმე მეგობრებთან: "მეტრა ნახევრიანი მანძილის მიუხედავად, ყველაზე შორი და რთული გზა ჩემთვის, ერთი მოლბერტიდან მეორემდეა". ამიტომ ყველაფრის მიუხედავად, ისევ უნდა განვაახლო ფერწერაში მუშაობა და იდეებს ხორცი შევასხა.
- თქვენი შემოქმედებით ძალიან ბევრია აღტაცებული... რას ეტყოდით მათ?
- მადლობელი ვარ თითოეული ადამიანის, ვისაც მოსწონს ჩემი შემოქმედება. მე ისინი უდიდეს ძალას მმატებენ. ჩემი ფერწერული ნამუშევრები, ხატწერულისგან ძალიან განსხვავებულია და მეორე უკიდურესობაა... არ არის ჩემი მხატვრობა, ასე ვთქვათ პოპულარული მიმდინარეობის, ან ლამაზი... უფრო მძიმე სიუჟეტები ჭარბობს, მაგრამ "რეალობა უფრო მკაცრია"... მიუხედავად ამისა, ყველა ნამუშევრის ქვეტექსტი სიცოცხლისთვის ბრძოლას ეთმობა, გამარჯვების სურვილს. ყველაზე რთული და კარგი ნამუშევარი ის არის, რასაც საკუთარი თავისთვის ხატავ და არ ფიქრობ სხვებს მოეწონებათ თუ არა. ამ შემთხვევაში მართალი ხარ და ეს ემოცია ტილოზეც აისახება, ძალიან მნიშვნელოვანი მომენტია. მხატვარი არასოდეს არ უნდა იყოს მიღწეულით კმაყოფილი. მუდმივად უნდა იცვლებოდეს და ვითარდებოდეს.
- თქვენს ერთ-ერთ ნამუშევარს ძალიან დიდი განხილვა მოჰყვა...
- დიახ, ამ ნამუშევარმა ყველაზე მეტი ურთიერთ საწინააღმდეგო აზრი წარმოშვა. ზოგს ძალიან მოეწონა. ზოგს შეეშინდა.. ზოგმა "რწმენის ფალსიფიკაციაც", კი დამწამა, სხვადასხვა ფსიქოტიპები ნახეს. ადამიანების რაოდენობაც განსხვავებულად დაითვალეს. მეც არ ვიცი რამდენია... ერთი რამ კი დაზუსტებით შემიძლია ვთქვა - ერთი ჩვეულებრივი კვირა დღის ლოცვაა, სადაც ყველა ტიპის ადამიანია,თავისი პრობლემებით, მიზნებით, სურვილებით...
- როგორია თქვენი სამომავლო გეგმები...
- სამომავლო გეგმები, ბევრი მუშაობაა და მერე მომდევნო პერსონალური გამოფენის გაკეთება,ყველაზე დიდ,ყველაზე ნათელ გალერეაში..მხატვრებთან და ხელოვნების მოყვარულ ადამიანებთან შეხვედრა
ძალიან საინტერესო ნამუშევრებია, როგორც ფერწერაში,ასევე ხატწერაში! უდავოდ ზედმიწევნით ნიჭიერი მხატვარი გახლავთ ! ღმერთმა მას ხელი მოუმართოს!🙏🏻✝️
გვეამაყები, წარმატებები, თქვენისთანა წარმატებული, ორიგინალური ხედვის მხატვრებით ამაყობს საქართველო, მითუმეტეს ჩვენ, თქვენი თანასოფლელები, ახალ აკვასკელები